Column Matthijs – Met diabetes in Afrika

In Nederland ligt de temperatuur rond het vriespunt, maar in Afrika waar ik nu zit, is het zo’n 40 graden. De warmte zou heel wat met mijn insulinebehoefte kunnen doen zei mijn dvk, vlak voor ik weg ging.

In het gesprek dat ik met haar had, was het belangrijkste onderwerp de overstap van pomp naar spuit. Ik heb al ruim 4 jaar de paradigm 722 en ben er erg aan gehecht geraakt. Maar aangezien ik nu met apen werk (hands-on beleid) en apen graag aan alles zitten wat los en vast zit, had ik geen keus. Geef dan maar de Novorapid en Lantus, die ik ook had voordat ik een pomp kreeg. Ik had eerst wegwerp pennen maar kreeg nu navullingen. Met wat extra recepten voor de insuline en nieuwe glucagon ging ik op huis aan, om vervolgens een paar weken later met een flinke tas medicijnen het vliegtuig in te stappen.

Ik vloog ’s nachts, wat niet erg handig is als je twee maaltijden krijgt en dus twee keer moet spuiten. Bovendien spoot ik de Lantus ook ’s avonds. Aangezien ik niet aan het gangpad zat, moest ik mijn buurman steeds wakker maken als ik er langs moest om te spuiten. Ik had het al helemaal gehad met die spuiten. Doe mij maar een pomp, gewoon even op een knopje drukken en klaar. Afijn, ik zit inmiddels twee weken in het verre zuiden en het gaat redelijk. Ik zit gemiddeld zo rond de 9 waar dat de eerste week nog 10/11 was. Eén van mijn Amerikaanse collega’s hier, Pam, heeft voor de universiteit van Virginia op de afdeling diabetologie gewerkt. We hebben het al veel over diabetes gehad en het geeft een veilig gevoel dat zij er is, mocht er iets mis gaan. Ze is namelijk ook verpleegster.

Niet alleen mijn bloedsuiker moet gemeten worden, ook dat van de bavianen wordt af en toe gemeten. Ze gebruiken hiervoor de One touch ultra smart. Waarom ze die gebruiken begrijp ik niet helemaal, want van de extra functies wordt geen gebruikt gemaakt. Het aflezen is lastig, omdat het hier in mg/dl gaat. Het meten zelf is ook een gedoe, omdat er eerst bloed afgenomen moet worden.

Ik zeg altijd: laat je leven niet door je diabetes bepalen. Dus wil je op reis? Gewoon doen! Het is wat meer geregel, maar het kan makkelijk. De warmte lijkt op mij trouwens geen effect te hebben. Ik heb nog steeds even veel insuline nodig. Aan het spuiten ben ik inmiddels gewend, maar ik ben blij als ik mijn pomp weer in mn armen kan sluiten. Als ik terug ben mag ik ook meteen een nieuwe uitzoeken. Iemand suggesties?

Meer weten over mijn reis? Kijk op matthijsgraner.waarbenjij.nu