Column Câthy – Misvattingen

Diabetes type 1 is een ziekte met vele gezichten, veel verschillende opvattingen en hierdoor ontstaan er veel misvattingen.

Nee ik heb mijn diabetes niet aan mijzelf te danken, maar aan mijn immuunsysteem, ja ik mag alles eten, zelfs bergen met ijs, natuurlijk kan ik sporten en ben ik zeker niet vaker ziek dan andere werknemers. Ik BEN geen diabetes. De media werkt in onze ogen ook nooit mee, want het wordt nooit verteld zoals het werkelijk is, vinden wij dan. Zo werd ik bijvoorbeeld een beetje verdrietig van de uitzending van ‘Overleven met Diabetes‘ afgelopen maandag.

Sowieso vind ik diabetes type 1 niet in het rijtje met Alzheimer en niet-aangeboren hersenaandoeningen passen waar het programma ook over gaat. Desirée heeft door haar diabetes ernstige complicaties, ze kan onder andere niet meer goed lopen, ziet slecht en heeft nierdialyse nodig. Lorianne is zwanger en is door haar zwangerschap moeilijk instelbaar en volgende week gaat het over hypo-unawareness. Ik ga hier absoluut niet ontkennen dat dit gezichten zijn van diabetes. Gezien de reacties op de Facebook pagina van het Diabetes Fonds zijn er genoeg mensen die leven met de consequenties van diabetes, helaas. Daarbij weet ik voor mijzelf ook niet wat de toekomst brengen gaat, maar er is in dit toekomstbeeld ook altijd ook een optie zónder complicaties.

Met diabetes valt goed te leven, punt.

Daar wil ik wel een grote kanttekening bij plaatsen, want hoewel ik alles kan, mag en mijn leven niet beheerst wordt door diabetes, ben ik wel 24 uur per dag, 7 dagen per week en 365 dagen per jaar bezig om alles in goede banen te leiden. Het is ook meer dan alleen even koolhydraten tellen en bijspuiten. Hormonen, ziekte, stress, slaap, beweging en zelfs het weer hebben invloed op mijn bloedsuikers en ze houden zich ook niet altijd aan de regels. De hele dag ben ik deels bewust en deels onbewust bezig om de invloed van situaties op mijn bloedsuikers in te schatten. Bij mij gaat dat over het algemeen heel goed, maar ik ben me er van bewust dat niet iedereen de discipline kan opbrengen en sommige mensen ook gewoon pech hebben met de instelbaarheid. Je best doen is soms gewoon niet genoeg. Je lichaam verandert en met dezelfde snelheid verandert ook de diabetes: het blijft altijd wikken en wegen.

Het Diabetes Fonds werd maandag belaagd op Twitter door mensen die de uitzending te heftig vonden en dat deze niet bijdraagt aan de beeldvorming. Met het laatste ben ik het wel eens, want zo heftig hoeft het helemaal niet te zijn, al denk ik wel dat wat ze hebben laten zien ook een onderdeel is van diabetes. Toch zien werkgevers, leraren en misschien je nieuwe date deze uitzending ook en wat zullen ze dan denken? Eigenlijk zou de boodschap moeten zijn: ‘Iedereen heeft zijn eigen diabetes en daarom is het zo verdomde moeilijk uit te leggen wat het nu precies inhoudt.’ Ik hoop dat iedereen zich daar in kan vinden.