Column Matthijs – Diabetes en werk

Sinds mijn terugkomst uit Zuid-Afrika ben ik op zoek naar een baan. In tijden van crisis waarin meer dan 650.000 mensen werkloos zijn, is het vinden van een geschikte baan moeilijk. Speelt diabetes een rol in de baan die je misschien al hebt, of bij de baan die je hoopt te gaan krijgen? Voor mij in ieder geval wel. 

Hoeveel mensen met diabetes en een baan vertellen hun directe collega’s en baas wat er gedaan moet worden als ze ineens out gaan? Ik heb geen idee. Waarschijnlijk doen de meesten dat wel, maar persoonlijk heb ik bij alle banen die ik heb gehad mijn collega’s ingelicht. Het geeft een veilig gevoel. Er is gelukkig nooit wat mis gegaan, maar ze begrijpen je ten minste als je even wegloopt om een paar tabletten Dextro achterover te slaan.

Maar stel dat je nu op zoek bent naar een baan. Als je concurrent precies dezelfde kwaliteiten en ervaring heeft, maar jij hebt diabetes, zullen ze jou dan kiezen? ‘Je potentiële werkgever mag niet naar je medische achtergrond vragen!’, hoor ik je denken. Dat klopt inderdaad deels. Zolang je werk er niet onder lijdt, hoef je dit niet in een gesprek kenbaar te maken. Bovendien mogen zij jou er niet naar vragen. Wat is dan het probleem? In mijn geval is dat vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk, zo hebben we allemaal geleerd, staat goed op je cv. Bij een sollicitatiebrief valt het werk dat jij voor een ander hebt gedaan zonder dat je daar wat voor hebt ontvangen, meteen op. Het toont aan dat je werk ook als iets leuks ziet en dat voor de maatschappij doet. Maar nu het volgende. Ik ben vrijwilliger voor de DVN. En daarnaast ben ik bestuurslid van Stichting ééndiabetes.

In een sollicitatiegesprek kun je er vanuit gaan dat de vraag ‘hoe kom je bij de DVN?’ gesteld gaat worden. Indirect vragen zij dus naar jouw medische achtergrond. Nu hebben niet alle vrijwilligers bij de DVN diabetes, maar velen hebben dat wel. En hoe beantwoord je die vraag dan? Ben je dan eerlijk en zeg je dat je zelf diabetes hebt, of verzin je ter plekke dat je broertje of zusje dat heeft en je iets voor hem/haar wilt doen? Welk antwoord je ook geeft, je weet nooit of dat gevolgen heeft voor de keus die zij maken naar aanleiding van het gesprek.

Zet het dan gewoon niet op je cv. Ik heb vrienden gesproken die het er inderdaad niet opzetten, om zo in ieder geval te voorkomen dat werkgevers je daar niet op zullen afwijzen. Maar ja, het blijft vrijwilligerswerk en daarbij speelt diabetes toch een belangrijke rol in je leven (en je werk). Ik heb het dan ook aan een aantal professionals op het gebied van solliciteren gevraagd. Zij zeiden: ‘Wat wil jij dat de werkgever leest?’ In feite stuur jij de lezer naar wat jij wilt dat ze over jou weten. Het blijft een lastig vraagstuk. Het zal zeer waarschijnlijk wel voorkomen dat men wordt afgewezen om hun diabetes, al zullen ze dan een andere reden te horen krijgen. Discrimineren mag ten slotte niet.

Ik heb in ieder geval besloten het toch op mijn cv te zetten. Het beslaat een groot deel van het vrijwilligerswerk dat ik doe, dus ik vind het belangrijk dat mijn potentiële werkgever weet dat ik iets voor de maatschappij doe. Als er al vragen over zijn, dan licht ik ze in een gesprek graag toe. Ik ben er trots op dat ik dit werk doe! En mocht ik in sommige gevallen dan toch worden afgewezen vanwege mijn diabetes? Dan had ik bij zo’n bedrijf niet eens willen werken.