Column Câthy – Het wonder van de weegschaal

Het kan zijn dat ik een beetje perfectionistisch bent, maar voor mijn gevoel vlogen mijn bloedsuikers de afgelopen tijd alle kanten op. Na wat ziekenhuis-frustraties (zie vorige column) heb ik toch maar weer contact opgenomen met de diabetes-afdeling van mijn nieuwe ziekenhuis. Al twee weken hield ik alles bij wat maar van invloed kon zijn op mijn suikers; eten, drinken, beweging, stress, slaap en infuus-wissels. Van het bestuderen van mijn lijstjes werd ik niet veel wijzer, er was niet een hele duidelijke lijn te ontdekken en ik was enorm gefrustreerd dat ik er geen grip op had. Omdat geduld ook niet één van mijn sterkste punten is, moest er à la minute wat veranderen en gelukkig kreeg ik een hele lieve diabetesverpleegkundige aan de telefoon op het moment dat ik belde voor advies. Na wat uitleg over mijn probleem, mocht ik mijn bijgehouden lijst opsturen per mail.

De volgende dag had de diabetesverpleegkundige, die ik nog nooit had gezien, al een antwoord gemaild. Een van de suggesties was dat ik mijn eten weer moest gaan wegen en dan zouden we op mijn afspraak eind februari verder gaan kijken. Jarenlang voelde ik mij koningin van het koolhydraten tellen, een wandelende koolhydratentabel inclusief rekenmachine, ik wist altijd wel ongeveer wat erin zat. Voedingstabel? Niet nodig! De koolhydraten-app, super handig, maar die stond ook al ruim een jaar ongebruikt op mijn telefoon. Het probleem zit hem hoogstwaarschijnlijk in ‘ongeveer’, want ‘ongeveer’ is op het moment niet meer toereikend. Het komt allemaal wat nauwer dan ik met het blote oog kan inschatten.

Omdat ik toch wat aan mijn schommelende waardes wilde veranderen, ben ik over mijn koolhydraten-ego heen gestapt en heb ik de volgende dag een digitale weegschaal gekocht. Mijn bord gaat nu elke avond op de weegschaal en mijn koolhydraten-app/-boekje en rekenmachine liggen ernaast. En wat blijkt? Ik was toch niet zo’n genie als ik zelf dacht. Het is even een omschakeling, maar het is het waard: ik heb veel minder vaak afwijkende bloedsuikers na het avondeten en ga daardoor stabieler de nacht in. De Wizard van mijn pomp krijgt ineens ook een functie en ik ben weer bewust bezig met wat ik allemaal naar binnen werk. Er zijn nog wel wat afwijkingen, want het klopt ondanks het wegen helaas niet altijd, maar het is een begin. Laten we zeggen: lang leve de weegschaal!

Je leest meer over Câthy haar ziekenhuis frustraties in haar column ‘Lekker omslachtig‘