Gastcolumn Sanne – Op de pomp

Ik heb nu 11 jaar diabetes type 1 en heb tot begin van 2013 altijd gespoten. Tot dat het eind 2012 niet goed ging. Mijn diabetes kreeg ik niet onder controle, dus de beslissing om een pompje te nemen was snel genomen. In januari 2013 heb ik gekozen voor de Omnipod, hopende dat ik mij hierdoor beter zou gaan voelen en vooral om de kwaliteit van mijn leven weer op een goed niveau te krijgen. Helaas was dit niet het geval.

Ik wist dat het anders kon en was ook van mening dat ik het niet hierbij moest laten zitten. Zoals de welbekende citaten van Loesje, sta ik ook achter het volgende citaat: ‘chronisch ziek zijn vraagt om, chronisch optimisme.‘ Dat is voor mij namelijk deze periode zeker het geval. Ik hoop dat ik voor vele mensen een voorbeeld kan zijn dat ook als je een slechtere periode kent, je toch optimistisch blijft en kijkt naar de dingen die wel mogelijk zijn. Al vind ik het zelf ook nog steeds lastig om niet teveel focus op mijn diabetes te leggen, want het is een feit dat mensen met diabetes de ziekte niet onder de tafel kunnen schuiven. Een hypo of hyper betekent immers dat je adequaat moet handelen. En ik merk vooral in deze periode wat voor invloed mijn slechte bloedsuikers hebben op mijn gehele doen en laten.

En ook ik droom nog steeds van ‘een leven zonder diabetes’. Zo stond een uitspraak van mij in de december editie van het tijdschrift Dialoog: ‘Een dag zonder na te denken hoeveel ik moet spuiten, of ik genoeg druivensuiker bij me heb, en of ik dan ook daadwerkelijk alles wel in mijn tas heb gestopt qua medicatie en de andere benodigdheden. 1 dag zonder diabetes zou al fijn zijn, om weer ‘even’ te proeven hoe een leven zonder diabetes is. Laat staan een ‘toekomst zonder diabetes‘, het is voor mij werkelijk waar een droom die zou uitkomen.’

Doordat het mij niet lukte om mijn diabetes onder te controle te krijgen, ben ik in deze lastige periode, mijn werk als logopedist verloren. Dit is één van de dingen waarin ik mij gedwongen voel en ervaar dat diabetes mijn leventje teveel gaat beheersen en dat is nou net wat ik niet wil. Ik merk steeds meer dat ik geen grip krijg op mijn diabetes en dat ervaar ik toch als een machteloos gevoel wat ook kan leiden tot frustraties. Het voelt onterecht als ik mijn best doe om mijn waardes stabiel te krijgen, dat ik blijf schommelen van een 20 naar een 3 en er geen aantoonbare verklaring voor is. Toch probeer en wil ik dat ik hier nog beter mee kan dealen, zodat ik er niet alleen fysiek maar ook mentaal sterker door kan worden.

De reden dat ik dit openbaar vertel is dat ik duidelijk wil maken dat je eigen baas bent over je lichaam. Ik wil benadrukken dat ook wanneer artsen aangeven dat je met deze slechte waardes moet dealen, je het niet erbij moet laten zitten als jezelf het gevoel hebt dat het anders én vooral beter kan. Het is tien jaar lang geweest; Sanne & Diabetes, en dat begon jammer genoeg toch te veranderen in Diabetes & Sanne.

Ik heb gekozen om de behandeling elders te volgen en ben voor een second opinion gegaan (ook al is dat dikke 1.5 uur reizen). Want dealen met deze slechte suikers en te moeten horen dat ‘dit slechte gevoel’ typisch diabetes type 1 is, dat kon én wilde ik niet aannemen.

Tot mijn grote vreugde heb ik vrijdag te horen gekregen dat mijn HbA1c in deze korte periode is gedaald van 7,9 naar 6,8! Wauw! Ik deed een dansje bij de internist zoals jullie zullen begrijpen. Echter, deze uitslag is niet het belangrijkste om mijn behandeling elders voort te zetten. Ik had eindelijk het gevoel dat er naar mij werd geluisterd, ik serieus genomen werd en er alles aan wordt gedaan om mijn diabetes onder controle te krijgen. Dit heeft er voor doen zorgen dat ik weer de oude Sanne aan het worden ben en hoop dat ik stap voor stap de grip op mijn lichaam wat terug kan winnen. Ik weet dat ik er nog niet ben en het veel tijd kost, maar door mijn eigen gevoel achterna te gaan en in mijzelf te blijven geloven, weet ik dat het goed gaat komen.

Kortom; volg je hart en gevoel en blijf vooral positief. Dan zal je ook een wat lastigere periode in je leven kunnen aangaan en er sterker dan voorheen uitkomen, believe me 🙂

 

Even voorstellen:

Ik ben Sanne, een jonge meid van 25 jaar en heb sinds kort een eigen appartementje in Zwolle. Ik ben muzikaal ingesteld, leergierig, perfectionistisch en sociaal, daarbij zijn gezelligheid en humor een van de belangrijke aspecten die centraal staan in mijn leventje.