‘Slechte’ diabetes-gewoonten die we allemaal kennen

We weten allemaal hoe het hoort en we kennen de diabetes-regels. Het kan gewoon gebeuren dat het soms even wat teveel gevraagd is, je het vergeet of je geen zin hebt om je aan de regels te houden. We willen je niet stimuleren om onderstaande allemaal eens uit te proberen, maar we willen je wel laten weten dat wij het ook soms moeilijk vinden ons altijd aan ‘de regels’ te houden:

Door je broek heen spuiten

Je bent niet thuis, je kan niet ongezien je broek laten zakken of het moet even snel snel snel. Dan lijkt de enige optie om die naald door je broek heen te jassen. Helaas niet erg hygiënisch en ook nog kans op grote bloedvlekken in je broek. Nood breekt wet?

Bodemdrang bij een pak koek, zak pepernoten, ijs, Engelse drop, etc.

Kijk, voor niemand kan het gezond zijn om zo veel zoetigheid in één keer op te eten, maar hoeveel moet je in vredesnaam bolussen of spuiten voor deze enorme hoeveelheden suiker? En kan je deze piek wel opvangen? Een paar uur later maar kijken wat de schade is…

Twee, drie, vier keer of een hele maand hetzelfde naaldje gebruiken

Die naaldjes in je prikpen… Waarom is dat toch zo moeilijk om er een gewoonte van te maken die te wisselen? Velen van ons prikken met botte naaldjes en hebben thuis enorme voorraden lancetten ongebruikt in de kast liggen. Waarom? Waarom doen we dat toch?

Je infuus een paar dagen te lang laten zitten

Drie dagen maximaal zegt de dokter en voor sommigen zou om de dag beter zijn. Maar als je geen Omnipod hebt, kan het toch zo maar gebeuren dat je infuus er ineens al vier of vijf dagen in zit. Je drukke leven eist soms zijn tol…

De hele koelkast en keukenkast leeg eten bij een hypo

Het kan soms zo moeilijk zijn om je in te houden bij een (flinke) hypo. Diep van binnen weet je wel dat je maar een paar glucosetabletten nodig hebt en wat extra koolhydraten, maar je bent toch ook zielig en een beetje ‘zwak’ bij een hypo. Want ja, die honger, die enorme honger, die wint het toch wel vaak… Keukenkastjes gewaarschuwd!

Stiekem toch je favoriete plek gebruiken om te spuiten/je infuus te zetten

Mensen zijn nu eenmaal gewoontedieren en soms val je gewoon onbewust in herhaling. En het is af en toe ook niet meer bij te houden waar je gisteren hebt gespoten of waar je infuus heeft gezeten twee keer terug… En we weten heus wel dat we goed moeten wisselen, maar soms zit die naald al in je favoriete plek voor je er erg in hebt.

Niet je handen wassen voor het prikken

We weten wel dat het voor betrouwbaardere resultaten zorgt, maar handen wassen lijkt toch teveel moeite. Het nemen van de tweede druppel in dat geval schiet er ook wel eens bij in. En we hebben eigenlijk ook wel een favoriete vinger om in te prikken. En het prikken zelf vergeten we ook wel eens…

Denken dat je nog wel even door kan, terwijl je voelt dat je een hypo hebt

Waarom word je toch zo eigenwijs als je een hypo hebt? Je weet echt wel dat je wat moet eten of even een sapje moet pakken, maar toch lijkt het dan beter om eerst de was op te hangen, dat kleine stukje naar huis te fietsen en je kan nog best even dit of dat afmaken. Laat de hypo maar wachten…

Teststripjes, overal teststripjes

Je meter puilt uit van de stripjes en je laat hier en daar onbedoeld een spoor achter. Want waarom zou je het in de prullenbak gooien? Dat is toch veel te hygiënisch en praktisch?