Wat als prikken een dingetje wordt?- over pijn en angst

We kennen het allemaal, het moment dat de naald van je infuus of spuit in je lijf gaat en je raakt net dat ene, totaal verkeerde en pijnlijke plekje. Tanden op elkaar en doorzetten? Naald er meteen uittrekken? Even aankijken? Schreeuwen en wrijven? Huilen? Iedereen heeft zijn eigen manier van er mee om te gaan.

Sinds 2005 heb ik een Medtronic pomp en het inschieten van het infuus met het zogenaamde ei, is nooit mijn favoriete hobby geweest. Ik ben echt geen watje, maar wennen doet het ook niet. Al tien jaar tel ik tot drie (soms tot zes, acht of tien) voor ik hem inschiet en ik moet van tevoren even goed zuchten. De laatste tijd heb ik een beetje pech gehad en veel verkeerde plekken geraakt. Veel bloederige taferelen met geraakte adertjes, maar ook van die infusen waar je niet meer op kunt drukken nadat je hem hebt ingeschoten. Omdat ik vaak geen zin heb om nog een keer te moeten zuchten en tellen en loop ik dan vaak twee dagen met pijn. Het infuus inschieten begint ‘een dingetje’ te worden. En ik hou niet van dingetjes.

Ik merk ik dat ik niet de enige ben. Veel mensen zien op tegen het zetten van het infuus, lopen er daarom veel te lang mee door, hebben pijn of stellen door angst het spuiten maar even uit. Allemaal niet best voor je regulatie. Maar waarom doet het pijn? En welke oplossingen zijn er? Diabetesverpleegkundige en diabetescoach Jacqueline Putker van Ziekenhuis Tergooi hielp me de antwoorden te vinden.

Waarom doet het pijn?

Mensen met diabetes hebben eerder last van een droge en gevoelige huid, en helaas kan het prikken daardoor ook wat pijnlijker worden. Je huid goed verzorgen kan al veel schelen. Ook de houding waarin je prikt kan van invloed zijn op eventuele spanning in de huid. Probeer voor jou uit te vinden welke houding jij het meest ontspannen bent. Jacqueline:

‘De pennaald eenmalig gebruiken is altijd een aanbeveling, maar zeker bij pijnklachten. Een ander type pennaald of infuus proberen kan ook tot minder pijn leiden. Een snelle beweging van de naald door de huid is vaak minder pijnlijk dan een langzame. Ook is ontspanning belangrijk, je kunt jezelf afleiden van de prik door bijvoorbeeld met de tenen te wiebelen op het moment dat je prikt.’

Denk niet dat het eerste infuus of naaldje wat je kiest, meteen het beste moet zijn. Het is erg individueel verschillend hoe iedereen dit ervaart en dus ook eventuele pijnklachten. Je hebt altijd verschillende lengtes en voor infuus ook de keuze uit schuin, recht, staal en teflon. Bevalt een systeem je niet, vraag dan naar de mogelijkheden om een ander systeem uit te proberen.

Verdoven

Naast het uitproberen van verschillende naalden en infusen heb je ook de mogelijkheid om de huid wat te verdoven. De huid kort van tevoren verdoven met een ijsblokje kan al een slok op een borrel schelen. Op recept kan je ook Emla crème kopen bij de apotheek. Dit is een verdovende crème. Een nadeel van deze zalf is dat je de zalf een uur voor het prikken moet aanbrengen, voor een optimale werking. Maar het kan wellicht helpen een eventuele angst te overwinnen en meer te ontspannen.

Prikangst

Jacqueline: ‘Pijn kan ook ontstaan vanuit psychisch lijden onder de ziekte. Verzet tegen prikken en spuiten kan ook pijn teweeg brengen. In algemenere zin betekent stress vaak ook een hogere mate van pijnbeleving.’

Weet dat je opties hebt! Ben je angstig en kan je diabetesverpleegkundige je niet verder helpen, overweeg eens een consult met een psycholoog. Wellicht liggen er nog andere dingen aan ten grondslag en kan je er samen aan werken om van de angst af te komen.

Voor spuiters zou pomptherapie nog te overwegen zijn. In plaats van meerdere keren per dag, hoef je slechts eens per twee á drie dagen een naaldje te schieten. Bij de Omnipod zit de naald zelfs helemaal verborgen.

Jacqueline: ‘Denk niet dat je kinderachtig of aanstellerig bent als je angst hebt om te prikken. Erover spreken en samen kijken naar een mogelijke oplossing kan enorm helpen!’

Mijn eigen oplossing?

Goed zoeken naar een ‘verse’ plek, want hoe dichterbij een net of veel gebruikt plekje, hoe pijnlijker is mijn ervaring. Ik heb een rotatiesysteem: links op mijn buik – links op mijn onderrug – rechts op mijn onderrug – rechts op mijn buik. Op alle plekken blijft mijn infuus slechts 2 tot 3 dagen zitten. Even knijpen om te kijken dat ik wel een beetje ‘spek’ te pakken heb, mijn ‘ei’ neerzetten en meteen schieten. Ik probeer niet meer te tellen en te zuchten, omdat ik het idee heb dat ik daar toch spanning van opbouw. Om het ‘dingetje’ zo klein mogelijk te laten zijn, probeer ik zo snel mogelijk klaar te zijn. En ik moet zeggen het werkt aardig!

Heb jij nu een geweldig tip om van infuus/spuit/prik angst af te komen? Of tips tegen de pijn? Deel ze op onze Facebook, of Instagram! Mailen mag ook: info@eendiabetes.nl