Column Câthy – #showmeyourpump of toch niet?

Ik ben niet de persoon waar mensen van zeggen dat ik me schaam voor mijn diabetes of mijn insulinepomp. Ik ben niet te beroerd om uit te leggen wat type 1 diabetes is, of wat het voor mij allemaal inhoudt. Ik prik in het openbaar en vis zonder problemen mijn pomp uit mijn beha als ik moet bolussen. En ja, ik heb ook een foto op Twitter geplaatst met #showmeyourpump toen dat trending was. Daarbij gaan de eerste pagina’s allemaal over diabetes als je tegenwoordig mijn naam intikt op Google.

Toch hang ik mijn pomp liever niet aan mijn broek of riem. Vind ik veel te zichtbaar. Naast het praktische bezwaar dat ik dan overal achter blijf haken met mijn draadje, vind ik het ook wel een fijn idee dat hij niet opvalt in mijn beha tussen de dames. Op het eerste gezicht ben ik gewoon een normaal meisje. Of moet ik zeggen vrouw? Ik ben toch al 29. Hmm, andere discussie!

Is het schaamte? Ik denk het niet. Het heeft meer te maken met het feit dat ik niet altijd zin heb dat mensen naar mijn pomp staren. Of er vragen over gaan stellen. Hoewel ik inmiddels diep ben ondergedompeld in de diabeteswereld, ben ik veel meer dan alleen iemand met type 1 diabetes. Die er toevallig veel vanaf weet. Het is toch ook wel leuk als men naar me kijkt omdat ze me een leuk persoon vinden. Of omdat ik zinnige dingen zeg. Alleen op het strand kom ik er niet onderuit, maar ach, dat is dan maar zo.

Type 1 diabetes heeft me zeker extra kracht gegeven, daar ben ik van overtuigd. Het heeft me gemaakt tot wie ik ben. Maar dat wil niet zeggen dat ik één en al diabetes ben. Daarom moet die pomp een beetje verdekt. En dan bepaal ik zelf wel wanneer mensen kennis maken met mijn diabetes. Het is een fijn idee dat men mij in eerste instantie inschat als gezond persoon. Dat ik eerst mezelf kan laten zien, voordat ik mijn diabetes laat zien. Daarom blijft die pomp lekker in mijn beha.