Column Marieke – De laatste loodjes…

… zijn het lichtst. Zo had ik eigenlijk mijn column willen noemen. En op één gebied klopt dat wel: wat betreft mijn bloedsuikers gaat het van een leien dakje! Ik heb er niet heel veel werk aan en hoef het niet al te nauw te nemen qua koolhydraatinname. Heerlijk! Al laat ik, vooral ‘s avonds, een hoop dingen staan. Ik kijk nu al uit naar de kraamweek, wanneer ik een heerlijke knapperige pizza bij de Italiaan ga bestellen. Want daar heb ik al maanden zin in. Zo’n eentje met een bodem vol langzame koolhydraten waar ik ongetwijfeld een hele nacht van ga pieken. En dat kan me dan even helemaal niks schelen!

Maar voor de rest wordt het toch echt wel pittiger. En dat mag ook: de inleiding staat gepland voor aanstaande woensdag! Dan ben ik 38 weken. Qua groei gaat alles gelukkig helemaal volgens het boekje, maar de baby wordt toch gehaald. En eerlijk is eerlijk: ik vind het wel prima! De laatste weekjes zijn pittig. Allerlei kwaaltjes die nu toenemen en het is al behoorlijk aan het ‘rommelen’. Het vloterbaasde me dan ook niks dat vandaag op de poli bleek dat mijn lichaam zelf al een klein beginnetje had gemaakt en dat ik het eerste stuk van de inleiding over kan slaan! Ik mag gewoon ‘s morgens komen en dan wordt meteen het infuus met weeënopwekkers aangesloten.

Vandaag met de artsen de bevalling nog eens doorgesproken. Ik hou in principe gewoon mijn pomp om, en zet de standen op 50%. ‘En wat bij een hypo terwijl ik midden in de weeën zit? Dan heb ik vast geen zin om een kwartier te wachten tot de druivensuiker gaat werken.’ Want dat is mijn grote angst. Gelukkig passen ze in zo’n geval een snellere methode toe. ‘Maar dat gebeurt eigenlijk bijna nooit,’  stelde de arts me gerust.

Het vooraf afkolven van moedermelk voor eventuele bijvoeding bij lage bloedsuikers is helaas niet gelukt. Ik ben op dit moment nog bezig om donormelk te regelen (moedermelk van een andere moeder). Het lijkt me een fijn idee dat onze kleine bij een hypo moedermelk kan krijgen in plaats van kunstmelk. Maar het fijnste zou natuurlijk zijn als de bloedsuikers gewoon stabiel zouden blijven. We zullen het zien!

En intussen probeer ik nog hard te genieten van het zwanger zijn. Want deze zwangerschap is eigenlijk, sinds ik gestopt ben met werken, zo ontzettend goed gegaan! Wat me enorm geholpen heeft is contact met lotgenoten via internet. De vorige zwangerschap voelde ik me er behoorlijk alleen in staan, nu is er een hele club mensen die precies weet en begrijpt wat een zwangerschap met diabetes inhoudt. Het is hard werken en niet altijd even makkelijk. Een zwangerschap met diabetes houd je constant bezig en je maakt je vaker zorgen om je kindje dan een gezonde mama. Maar ik hoop jullie heel snel te kunnen laten zien dat ‘t het allemaal dubbel en dwars waard was! En dan begint het nieuwe avontuur: het zorgen voor twee kindjes en weer starten met de borstvoeding. Weer werken aan een goede instelling zonder de beste motivatie die er bestaat: een kindje in je buik. Maar eerst maar even de kraamtijd. Met pizza.

Lieve baby, kom maar snel! We zijn er klaar voor en jij hopelijk ook aanstaande woensdag!

 
Nb. Eshter was de schuilnaam van Marieke. Afgelopen week is Marieke bevallen van zoon Elias. Moeder en zoon maken het heel goed! Nieuwsgierig? Op Facebook vind je een foto van kleine Elias.