Veerle over Voeding – Eten in Amerika

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik op een terras in The Garden District in New Orleans, Lousiana. Een jarenlange droom gaat in vervulling tijdens mijn tiendaagse verblijf hier. Tegelijkertijd geeft het me ook een mooi kijkje in de wereld van het Amerikaanse eten en natuurlijk het overgewicht van een groot gedeelte van de bevolking.
Want ja. Daar kan je niet omheen. De jongen die in het hostel boven mij slaapt (en snurkt), de mensen waarmee je een tour volgt of de mensen die je op straat voorbij lopen: overal is wel iemand te dik. Het bijzondere daaraan vind ik dat ze het ook niet ‘verbergen’. In tegenstelling tot in Nederland waar veel dikke mensen wijde kleding dragen om de overtollige kilo’s te verhullen, dragen de obese mensen hier precies hetzelfde als hun ‘normale’ tegenhangers. En dat ziet er niet altijd even charmant uit.
Maar goed. Dat overgewicht komt natuurlijk ergens door. Het maken van de verkeerde keuzes, ja. Maar ook de algemene beschikbaarheid van ongezond voedsel. In de supermarkt is het grootste gedeelte voorverpakte en ingeblikte rommel, de groenten die ik gister bij mijn eten bestelde dropen van de boter en als je geen siroop in je koffie neemt bij het gemiddelde koffietentje kijken mensen je aan alsof je gek bent.
Om je even een beeld te geven. In de Wallmart waar ik op de eerste dag op zoek ging naar fruit en water, liep ik eerst op een klein stukje groente en fruit af. Daarachter bevonden zicht rijen en rijen en rijen met voorverpakt, ingevroren en ingeblikt voedsel. Om nog niet te spreken over de 6 paden met chips, 3 paden met frisdrank en aparte paden voor alle Halloween candy. Daar zijn de kleine rekjes met pepernoten en speculaas bij de AH niks bij. De prijs is ook verbazingwekkend. Voor een appel betaal je ongeveer net zoveel als in Nederland, maar zodra je exotischer wordt (druiven of aardbeien bijvoorbeeld) betaal je de hoofdprijs. Hetzelfde geldt voor groente. Een komkommer kost hier rond de 1.5 dollar en een enkele paprika bijna 3 dollar. Ook bijzonder: de toffee-appels (appels met toffeesaus gedoopt in noten of ander snoepgoed) bevinden zich pal naast de normale appels.
Iedere salade bij een restaurant is gedrenkt in dressing, hamburgerbroodjes worden zompig van het vet dat uit het vlees komt en groente is er bijzonder weinig. Overal kun je friet en groente als side bestellen, maar om je heen zie je vooral friet of iets anders in de vorm van gefrituurde aardappel. Om nog maar niet te spreken over kip die bijna alleen gefrituurd te vinden is.
In een gesprek met een van de Amerikanen in m’n hostel hadden we het over het Nederlandse voedsel. Hij vertelde dat ‘ie een tijdje in Nederland had gewoond en van z’n huisgenootje ‘gekookte wortels’ voorgeschoteld kreeg. En dat hij dat zo raar vond. Lees: veel groenten is een raar fenomeen. Ze begrijpen ook totaal niet waar je het over hebt als je zegt dat je problemen hebt met het voedsel hier. Ik kan er niet omheen dat ik iedere avond, ondanks verwoede pogingen, na het avondeten te hoog uitkwam met m’n suikers. Dat zegt voor mij iets over de hoeveelheden suiker die verstopt zitten in bijvoorbeeld sladressings en brood.
Dus hoe zorg je dan dat je niet 5 kilo zwaarder terug komt uit de VS zonder dat je overal nee op moet zeggen en gewoon van je vakantie kan genieten? De juiste keuzes maken, ook al kosten ze iets meer geld. Niet toegeven aan de neiging om alles uit te proberen wat ze daar hebben (lees: peanutbutter cups, 88 smaken chips, tientallen smaken cupcakes): neem dingen mee terug naar huis zodat je ze toch kunt uitproberen maar niet allemaal tegelijk. En probeer een balans te vinden. Enigszins gezond avondeten blijkt namelijk bijna onmogelijk, dus als je overdag ook nog eens gaat schransen is het einde zoek. Koop zelf eten en ga niet voor iedere maaltijd de deur uit. Laat frisdrank achterwege, wat de meesten van ons toch al wel zullen doen. Probeer toch te bewegen: ga te voet op pad in plaats van met de bus of huur een fiets.
En dan doet de weegschaal best normaal als je weer thuis komt ;-).