Sweet Dreams – Column Nora

Over bijna alles wat je overdag meemaakt droom je ’s nachts. Omdat ik elke dag diabetes heb, droom ik ook geregeld over diabetes. Klassieke dromen over diabetesspullen die je vergeet of dat iemand die je kent ook diabetes krijgt. Ondanks dat ik geen droomprofessor ben, heb ik naast de ‘gewone’ diabetesdromen ook andere logica ondervonden. Tussen suikers en dromen zit één of ander verband. Ik weet niet of die causaal of spurieus is, maar er is iets. Het is namelijk afhankelijk van hoe mijn suikers zijn, hoe mijn dromen zijn.

De laatste tijd is de nacht een groot avontuur waar ik geen houvast op krijg vanwege mijn suikers. Sinds de pomp heb ik de mogelijkheid om ’s nachts minder of meer insuline af te geven dan overdag. Alleen de juiste hoeveelheid heb ik samen met de diabetesverpleegkundige nog niet kunnen vinden. Het is ook lastig omdat je ‘s nachts niet actief bent en je dus ook niet prikt. Daarom heb je de volgende dag geen weet van hoe hoog of laag je waardes zijn geweest. Factoren zoals sport en alcohol werken ‘s nachts door. Deze situatie resulteert erin dat ik ‘s ochtends meer moe opsta dan dat ik ‘s avonds naar bed ga. Ik ben echt een ochtendmens (ook een avondmens, maar dat terzijde), maar tegenwoordig ben ik veranderd in een snoozende maniak die zich nog drie keer in het dekbed oprolt. Door deze drama-nachten heb ik genoeg onderzoeksomstandigheden om deze logica te bevestigen.

De laatste tijden maak ik mijn dromen heel intens mee. Meestal is dat leuk omdat mijn fantasie erg vermakelijk is. Mijn dromen kennen geen grenzen, waardoor ik de meest fantastische dingen meemaak. De echte dagen daarna zijn altijd erg teleurstellend omdat 1. Ik de halve dag aan het gapen ben en 2. Mijn echte leven niet zo’n sensatie is op het moment (tentamens in aantocht..).

Wanneer ik mijn basaalstand ‘s nachts drastisch heb veranderd, heb ik de volgende dag meerdere déja vumomenten van mijn nachtelijke avonturen. Soms zorgt dat voor ongemakkelijke momenten als je begint te giechelen omdat je één van je droommaatjes ziet. Sommige dromen zijn nou niet echt bepaald een compliment. Zo droomde ik vannacht nog dat mijn vriendin ging snowboarden met aan allebei de voeten één snowboard.

Andere dromen die ik ook erg intens ervaar en die ook erg vermoeiend zijn is de hypodroom. Daarvan heb je twee categorieën. Je hebt categorie A: de vreetdromen variërend van dansende hamburgers tot ballenbakken vol caramelblokken. Dromen waarvan het baalmoment zo groot is dat als je bevend wakker wordt, je de voorraadkast spontaan gaat plunderen. Categorie B. is erg vervelend. Het zijn nachtmerries waarin je bent opgesloten, terwijl je weet dat buiten eten is wat je nodig hebt. Meestal word ik in deze droom meerdere keren ‘wakker’ terwijl ik dus nog steeds niet wakker ben. Na nog meer levels dan Inception te hebben overleefd, drink ik dan gedesoriënteerd met diCaprio mijn ranja op.

Vannacht maar eens vragen aan Klaas Vaak of hij mij niet na elke droom nog een extra insulineshotje wil geven, misschien helpt dat. Slaap lekker.

Zoete smak, Nora

Bloedsuiker tijdens het schrijven: 20.1