Diabetes & Haaruitval

Het duurde lang voordat de dokters er achter kwamen dat ik diabetes had, ondanks de nogal duidelijke symptomen: dorst, moe, afvallen, etc. Eenmaal gediagnosticeerd en aan de insuline voelde ik me algauw een stuk beter, gelukkig. Helaas merkte ik een maand of drie daarna dat mijn haar begon uit te vallen… Heel veel haar of dik haar had ik nooit gehad, maar tijdens het douchen en borstelen leek het er bij bosjes uit te vallen. Geschrokken ging ik naar de dokter die mij vertelde dat het simpelweg kwam omdat mijn lijf nogal wat te verwerken had gehad gedurende de tijd dat ik zonder diagnose maar wel ziek rondliep, en dat je haar daar vertraagd op reageert. De klap kwam voor mijn haar volgens hem dus later, op het moment dat ik me inmiddels beter voelde. Er was eigenlijk niks aan te doen, behalve afwachten, vertelde hij mij. Kappers die ik er over sprak bevestigde dit: als je ziek bent (geweest) kan je haar hier door beïnvloed raken.

Ik heb uiteindelijk ruim een jaar dagelijks een muts gedragen om het te verstoppen (achteraf niet echt een geslaagde modekeuze maar wel praktisch gezien omstandigheden): dan kon ik het haar wat ik wel had wat naar voren dragen. Gelukkig merkte ik na verloop van tijd dat de haaruitval minder werd, en na een jaar leek mijn haar terug te komen en in ieder geval niet meer veel uit te vallen. Inmiddels loop ik alweer een paar jaar met mijn gewone ‘bos’ haar rond. Zonder muts.

 

Links piekerig, weinig en droog haar in 2010, rechts een glanzende bos haar 2016.

Het heeft me wel behoorlijk dwarsgezeten dat ik nooit een echt antwoord kreeg waar het nou eigenlijk precies door kwam, en vooral dat er niks aan te doen zou zijn, maar tijdens de zoektocht kwam ik online veel soortgelijke berichten tegen van mensen die sinds hun diagnose (soms tijdelijk) last hadden van haaruitval.

Na verder onderzoek online blijkt inderdaad dat diabetes een mogelijke reden kan zijn voor haaruitval. Huidtherapeute Mareille Keuch van MediDerma in Purmerend legt ook uit dat er zelden een specifieke directe oorzaak is: vaak betreft het een ingewikkelde (tijdelijke) ontregeling van de hormoonbalans (schildklier, bijnierschors, alvleesklier, eierstokken, hypofyse). Deze hormoonbalans is een zeer delicaat evenwicht welke bij geringe veranderingen al grote effecten kan hebben op de rest van je lichaam. Daarnaast is in het geval van haaruitval de oorzaak meestal iets wat ca. 3 maanden eerder speelde vanwege de haargroeicyclus van de mens. Diabetes kan dus zeker iets zijn wat deze hormoonbalans verstoort en lijkt in mijn geval een kloppende verklaring voor haaruitval.

Ook andere aandoeningen, of een samenspel van verschillende factoren, kunnen haaruitval veroorzaken. Hieronder vind je een lijst van mogelijke oorzaken:

Stress

Wat betreft diabetes is het een logische verklaring dat het ook te maken kan hebben met de stress van het gediagnosticeerd zijn met, of leven met, een chronische ziekte. Zoiets is niet niks voor je lijf en zeker bij schommelingen in je bloedsuiker kan dit stress veroorzaken. Stabiele waarden en gezonde en gevarieerde voeding zouden dan ook de haaruitval uiteindelijk moeten verminderen. Wat betreft gezonde voeding is vooral vitamine H (ook wel bekend als B8) belangrijk, evenals vitamine A, C, D en ijzer. (Al is de kans groot dat je als vitaminetekort de oorzaak is, ook andere klachten hebt.) Bloed laten prikken kan een vitaminetekort in ieder geval uitsluiten!

Hormonen 

Daarnaast is diabetes ook een hormonale ziekte in zekere zin: insuline is een hormoon, en daarnaast kan diabetes door stress en bloedsuikerschommelingen ook zorgen voor hormonale disbalans. Dit kan ook haaruitval als resultaat hebben. Zwangere vrouwen en vrouwen in de overgang hebben door hormonale schommelingen vaak last van hetzelfde probleem. Als het niet zodanig is dat er kale plekken ontstaan, dan is het verstandig gewoon geduld te hebben en te kijken of het niet vanzelf beter wordt met gezonde voeding, en zo min mogelijk stress. Zo wel, dan is het goed om met je dokter te overleggen of medicatie evt. kan helpen.

Medicijnen

Een andere oorzaak kan medicatie zijn. Mocht je (veel) verschillende medicatie slikken, en last hebben van haaruitval, kan het goed zijn om de bijsluiter te checken – misschien is het wel een bijwerking – en te overleggen met je dokter of er iets aan te doen is.

Verminderde doorbloeding

Verminderde doorbloeding kan een andere reden zijn. Diabetes kan een negatief effect hebben op doorbloeding: kleine bloedvaatjes raken beschadigd door (veel langdurige) hoge bloedsuikers. Je hoofdhuid kan daar ook last van krijgen wat betekent dat haar uit kan vallen en ook minder snel terug groeit. Dit is echter wel zeldzaam – het eerste wat beschadigt raakt zijn de vaatjes in ogen en voeten, dus als je daar geen last van hebt, is de kans erg klein dat de doorbloeding een rol speelt. Overleg ook in dit geval met je dokter. Hoe dan ook, hoe stabieler je waarden, hoe beter: dan wordt het waarschijnlijk in ieder geval niet gauw veel erger.

Schildklierafwijking

Helaas hebben mensen met een auto-immuunziekte als diabetes ook meer kans op andere auto-immuunziekten. Een voorbeeld hiervan zijn schildklierafwijkingen: deze kunnen ook voor haaruitval zorgen. Mocht je last hebben van haaruitval, en geen verklaring kunnen vinden elders, kan het een goed idee zijn om de dokter te vragen zoiets uit te sluiten.

Alopecia Areata

Een andere reden kan Alopecia Areata zijn, ook een auto-immuunziekte. In dit geval betreft het wel ernstige haaruitval, tot kale plekken aan toe: Alopecia Areata betekent namelijk ook pleksgewijze kaalheid. Het is een haaraandoening, waarbij een persoon vrij plotseling gedeeltelijk kaal wordt. Een ontstekingsproces rondom de haarwortel belemmert de haarwortels in hun functie, waardoor hieruit alleen nog misvormde, gemakkelijk afbrekende en uiteindelijk helemaal geen haren meer groeien. In dit geval gaat het vaak niet alleen om hoofdhaar, maar ook wimpers, wenkbrauwen en ander lichaamshaar. Als je hier last van hebt, is het wederom een goed idee dit met je dokter te bespreken.

Haaruitval is dus complex, maar meestal kunnen stabielere bloedsuikers en gezonde voeding in ieder geval helpen, en in sommige gevallen geduld, maar, in alle gevallen: vertrouw je het niet, bezoek je dokter!