Column Nora – Suikerdoggie

Beste mensen, ik heb geweldig nieuws! Weldra heb ik nog niet DE oplossing gevonden om onze slapende eilandjes weer wakker te schudden (persoonlijk zal ik mijn geld ook niet op mijzelf zetten voor DE oplossing), maar ik heb wel een briljant plan. Het plannetje is uit mijn eigen ervaring ontstaan.

Ik ben namelijk wel twee dagen even bij mijn ouders thuis terwijl mijn Mom & Dad weg zijn. Dat komt omdat ik op de meest aardige viervoeter van de wereld moet passen: Douwe Doerak. Deze beste hond heeft mijn zorg voor deze twee dagen nodig. Ik laat hem vier keer per dag uit aan een lijntje door het prachtige Assen. Nu zal je wel denken: NOU EN. Maar jij als diabeet hebt hier belang bij. Deze hond zorgt er namelijk voor dat ik stiekem veel meer beweging krijg door het uitlaten (maar ook de achtervolging toen hij ontsnapt was en het zelf apporteren omdat hij het niet doet).

Dat resulteert erin dat ik sinds ik weer thuis ben al in drie hypo’s heb gezeten. En dat is opmerkelijk omdat ik de laatste drie werken keihard aan het werken ben om mijn suikers naar beneden te krijgen. Ik heb namelijk een blaasontsteking en zit in een nare vicieuze cirkel. Als je hoog zit is je lichaam meer infectiegevoelig, maar als je een infectie krijgt, heb je ook hoge suikers. De antibiotica is ook niet echt stimulerend, dus ik kan met volle overtuiging zeggen dat het behoorlijk stom gaat met mijn suikers. Records van 27.1 tot 1.7 worden in mijn suikerdagboek genoteerd.  Maar nu ben ik nog maar net 24 uur thuis thuis en zijn die suikers opeens 10 eenheden lager.

Douwe bedankt. Doordat die hond moet poepen, krijg ik mijn suikers naar beneden. Ik stel een nieuwe wet voor! Voor elke diabeet een hond! Als de verzekering ons geen extra podje of potje stripjes schenkt, dan misschien wel een hondje. Richten we ze allemaal af tot hypohonden hebben we een veilig diabetes leven. Lijkt mij fantastisch. Wacht anders niet op de verzekering en koop gelijk een hond! Beweeg en verminder sowieso je insulinegebruik.

Wel moet je oppassen als je de hond aanschaft dat een intense daling ook andere oorzaken kan hebben. Denk aan het prachtige weer! Zon = minder zorgen, dus minder insuline. Maar mijn blaasontsteking kan ook eindelijk weg zijn na 6.7 kg cranberry’s gegeten te hebben. Daarnaast schijnt in ouderlijke huizen van vooral hele lieve ouders een atmosfeer te hangen die de insuline meer actief maakt. Of is het toch weer die structuur die erin wordt geblaft door meneer Doerak om 8u in de ochtend? Misschien is het dat ik alle (scriptie)stress in mijn studentenhuis heb gelaten? Er is maar een manier om daarachter te komen. Koop een hond en maak een mooie wandeling. Ik hoor graag de resultaten. En neem voor de zekerheid een handje cranberry’s om 8u ochtends, geniet vervolgens van de zon en ga eens bij je ouders langs: gegarandeerd succes!

Zoete Smak,
Nora