Column Deborah – Over diabetes type 1

Mijn eerste blog wijd ik graag aan 30 jaar ‘patroon’-gesprekken. Hieronder een verslag.

De Ander: “Oh, ja, heb je Diabetes ja? Moet je nu insuline spuiten? Ja, de ex van mijn vriendin en daar de Oma van, die had het ook. Tante Toos. Héle erge Diabetes. Maar echt héle erge Diabetes. Die werd heel snel blind en ze slikte pilletjes. En ze had weleens zo’n aanval, weet je. Zo’n AAN VAL. Dan viel ze ineens flauw. Out of the blue! Echt waar! En haar nieren waren ook niet al te best meer.”

Ik: “Oh ja, maar slikte ze alleen pi…”

De Ander: “Nee, ze at alles suikervrij. Ze mocht gewoon geen suiker. Maar ze at wel slagroomtaart op een verjaardag. Slagroomtaart, want daar zitten niet zoveel koolhydraten in. Maar zo’n aanval hè, dat is dus echt niet leuk. Heb jij dat ook weleens? De dokter moest erbij komen, de ambulance is weleens gebeld voor Tante Toos. Indrukwekkend hoor, die ambulancebroeders. Sterke mannen, weet je wel. Ik was erbij, ja. Ja, en toen moest ze een suikerspuit, weet je.”

Ik: “Oh ja. Ja, een Glucagen-pen. Dat was vast schrik…”

De Ander: “Ja, dat was heel eng! Maar die dingen die je van diabetes kan krijgen, hè. Ik bedoel, dat is ook erg. Maar echt héél erg! Tante Toos moest aan de dialyse. Het sloopt je, hè, zo’n ziekte. Ja. Maar jij bent niet dik. Tante Toos hield wel van een slagroomtaart of twee, haha! Hoe komt het dat jij Diabetes hebt?”

Ik: “Het is een auto-immuunziekte. Mijn alvleesklier deed het ineens niet meer. Ik heb het op mijn tweede ja…”

De Ander: “Oh, het is aangeboren! Ja, heb je ook aangeboren diabetes?! Wat naar voor je. Ik zou dat niet kunnen hoor, elke drie dagen zo’n infuusje inschieten. En zo’n bloedsuiker prikken, brrr. Naalden. Eng hoor. En je moet natuurlijk op vaste tijden eten hè? Weet je, ik heb in De Krant gelezen dat spinazie bloedsuikerverlagend werkt! Heerlijk in een smoothie, en je hebt veel minder insuline nodig. Tante Toos vaarde er wel bij. Die had ineens de helft van de pildosering nodig. Oh heb je ook insuline nodig voor een sinaasappel, ja? Daar zitten toch geen toegevoegde suikers in?”

Ik: “Fruitsuikers zijn OOK suikers. Daarvoor heeft mijn lichaam dus ook insuline nodig. Net als de zetmelen die in aardappelen en pasta…”

De Ander: “Ja, maar dat zijn toch geen suikers? Ik denk dat je Diabetes WEG is als je geen suiker meer eet. Dan hoef je toch nooit meer te spuiten?

Ik: “Als het zo makkel…”

De Ander: “Weet je wat jij moet doen? Een cursus volgen. Nee, echt.  Dat slechte Karma moet er ook uit komen. En dat MAG. Je MAG er zijn. Goed uitademen. Pak die positieve flow. Dan gooi je al de lichamelijke last WEG. Weet je dat je dan ook het eventuele nierfalen vermindert? Oh je hebt nog geen nierfalen? Oh. Nee. Oké. Maar het is je vorige leven, hoor. Ik weet het zeker.”

Ik: “Diabetes type 1 is een kloteziekte. Het is net een kaartenhuis. Als mijn diabetes een slechte dag heeft, heb ik dat ook. Het is steeds een balans zoeken. Heb je weleens geprobeerd om op een evenwichtsbalk te blijven staan, terwijl er aan twee kanten aan je getrokken wordt? Maar ik ben er ook aan gewend, aan dat trekken. Ik ken mijn lichaam op mijn duimpje. Ik weet van ongeveer elk voedingsmiddel wat erin zit. Zowel de koolhydraten als de calorieën. Ik leef er al 30 jaar complicatievrij mee. En daar doe ik heel hard mijn best voor.  Op naar de komende 30 jaar!”

Over de schrijfster:

Deborah (1984) volgt de politiek op de voet, rijdt paard en heeft overal een mening over. Ze heeft vanaf haar tweede jaar type 1 diabetes, gebruikt een pomp en heeft een hekel aan stukjes-over-genezing-over-tien-jaar. Met haar kritische kijk op het leven schrijft ze pittige stukken voor ééndiabetes.