Column Nora – Oerollig

Afgelopen week heb ik doorgebracht op de tweede T van TVTAS. Normaal is het een rustig eiland met vriendelijke mensen en ruimte voor heerlijke strandwandelingen. Maar in de week van Oerol is het eiland heel wat meer keer bevolkt en ploppen overal expedities en muzikanten de grond uit.Oerol is een festival met muziek, theater en expedities. Verschillende vormen van kunst komen perfect tot uiting in het mooie eilandlandschap.

En het is heerlijk om even uit de werkelijkheid te ontsnappen door naar iets prachtig te luisteren of te kijken. En dat werkt goed voor je suikers. Met gemak haalde ik mijn suikergemiddelde naar beneden (soms zelfs wat te laag). Dat kwam omdat ik mijn heupjes losgooide bij de Westerkeyn, of iets te lang liep door het diepe zand bij het strand naar een expeditie of net iets teveel oude mensen op een elektrische fiets inhaalde met wind tegen.

Maar soms zaten we ook heerlijk op ons gemak in de zon of binnen in een schuur te genieten van een prachtige voorstelling. Ongeacht de voorstelling zit ik dan een beetje met samengeknepen billetjes. Want op dat moment ben ik altijd bang dat mijn pomp besluit te gillen dat er een verstopping is. Ik weet dat de kans nihil is maar mijn oren blijven superalert om ook maar bij een piep mijn pod te pakken en de hele situatie ongedaan te maken. Want dit zijn van die dingen die mij overkomen. Net op het moment dat het echt doodstil is omdat een artiest midden in een zeecontainer haar uiterste concentratie nodig heeft om te balanceren op een stokje, zet mijn pomp het luchtalarm aan. Dan zal het hele Oerol-publiek mij aankijken met zo’n blik: de jeugd van tegenwoordig is ook alleen maar met de mobieltjes bezig.

Deze angst heb ik ook altijd tijdens mijn tentamens. Bij de tentamens hoor je alleen het schuiven van blaadjes, het schrijven van pennen en het tikken van de pomp. Laat staan wanneer mijn pomp begint te alarmeren. Uiteraard pak ik dan zo snel mogelijk mijn pod en dan heb je de poppen aan het dansen. Zo’n elektrisch apparaat heeft een surveillant nog nooit gezien dus dan zal het wel een spiekapparaatje zijn. Ik word beschuldigd van fraude omdat mijn pomp alleen een beetje aandacht wilt. Wat een nachtmerrie.

Gelukkig is tijdens Oerol de pomp erg braaf geweest en heb ik, net zoals het overige publiek, optimaal kunnen genieten van de voorstellingen. Mijn pomp bleef gelukkig ook stil bij het kleedkamerconcert van Gerson Main dat ik had gewonnen. Maar als mijn pomp daar was gaan piepen was het misschien wel weer leuk geweest. Gerson had vast een leuk rijmpje over de desbetreffende situatie geschreven (‘Schatje, je piept’).

Zoete Smak, Nora