Column Câthy – ‘met type 1 diabetes kun je alles’

In februari van dit jaar had ik mijn 25-jarig jubileum. Van mijn diabetes welteverstaan. En ik ben blij om te vermelden dat het goed met me gaat.Ik ben tevreden met mijn leven op dit moment en type 1 diabetes is slechts een onderdeel in mijn leven. En *afkloppen* ik leef al 25 jaar complicatieloos! De zorg is doorontwikkeld, maar de ziekte heeft mij ook ontwikkeld. Ik heb er goede eigenschappen door ontwikkeld zoals doorzettingsvermogen, relativeringsvermogen en probleemoplossend werken. Ik sta er positief in. ‘Ik kan alles met diabetes’.

Nu ik ouder ben, realiseer ik mij dat die laatste zin maar deels waar is. Ik heb nu eenmaal een chronische ziekte die op zo’n beetje alle aspecten van mijn leven invloed heeft. Ik ben er 24/7 mee bezig en het houdt zich niet altijd aan de regels. Het kost behoorlijk wat energie en doorzettingsvermogen. Hoge en lage bloedsuikers komen op vervelende momenten, nee, ze komen eigenlijk nooit goed uit. Dus ja het heeft wel degelijk een hele grote invloed op mijn leven. Aan de keuzes die ik maak, hangt soms een prijskaartje. Dus ik probeer die keuzes ook bewust te maken.

Ik ben ooit van baan gewisseld, omdat de onregelmatige tijden en het sporten voor sterk wisselende suikers zorgden. Ik eet bepaalde dingen niet of minder, omdat het eten ervan altijd gezeik oplevert met mijn bloedsuikers. Ik zeg soms afspraken af als ik echt een rotdag heb qua suikers en ik ben wel eens iets later op mijn werk als ik ‘s nachts weer eens boos voor de koelkast heb gestaan met een flinke hypo. Ik heb (deels onbewust) mijn leven op een bepaalde manier ingedeeld, dat ook mijn bloedsuikers blij zijn. Zijn mijn bloedsuikers blij, ben ik blij en dat werkt uiteraard ook andersom.

Het helpt het mij om er steeds een keuze van te maken en de voor en nadelen elke keer tegen elkaar af te wegen. Als ik iets heel graag wil, kan ik de eventuele gevolgen voor mijn bloedsuiker makkelijker naast mij neerleggen. Vind ik bepaalde activiteiten of dingen iets minder essentieel voor mijn levensgeluk op dat moment, kan ik makkelijker ‘nee’ zeggen. Voor mij is dit een continu proces, waar ik de afweging steeds weer opnieuw maak.

Type 1 diabetes staat mijn ambities niet in de weg en het voelt zeker niet als een beperking. Maar het erkennen van bepaalde consequenties helpt mij juist enorm in het maken van de juiste keuzes! Want hoe je het ook wendt of keert, ik heb een chronische ziekte die invloed heeft op mijn leven. Ik kan wel alles, maar ik ben me wel heel bewust van het prijskaartje aan ‘alles’.