Type 1 internationaal – Tine uit Duitsland

Met stichting ééndiabetes hebben wij veel leuke mensen leren kennen met type 1 diabetes en ook veel mensen buiten Nederland. Er zijn initiatieven en organisaties zoals ééndiabetes, maar ook heel veel leuke internationale bloggers. We hebben onze buitenlandse vrienden gevraagd of ze zichzelf aan onze lezers willen voorstellen en kort willen vertellen hoe de diabeteszorg in hun land is geregeld.
Vorige week maakte je kennis met Kayla uit Canada en vandaag vertelt Tine uit Duitsland haar verhaal. De Nederlandse vertaling vind je onder het Engelse origineel.
Being diagnosed with diabetes puts life upside down. And sometimes it opens doors to a whole new world. I consider my story to be something like this.
When I got diagnosed with type 1 diabetes back in 2013 (by that time I was 22 years old), my whole world crashed, I was confused, sad and felt helpless and alone. But lucky me, I already had a friend with the same condition and she immediately introduced me to the German diabetes online community, which was pretty small back then, but helped me so much to get started with my new life, especially via Twitter.
I am Tine and 26 years old, living in Berlin. Right now I am working on my degree and on myself besides writing and collecting records.
Because I was always fond of writing, blogging and social media and really had the urge to write about my own experiences with diabetes to get it all out of my head, I started my own blog, icaneateverything.com, only two weeks after my diagnose. It has since become my little space on the internet, my personal diary, my trash can, my baby. And over the years it opened so many doors for me and helped me with my new life with diabetes, but also to help others.
I got to know amazing people from all over the world who are also living with type 1 diabetes seven days a week and it really helped me to connect with them, ask questions and learn that I was not alone at all, having hypos late at night. I get to travel to different cities all over Europe to meet with professionals that are really genuinely interested in my opinion on their diabetes care products and upcoming devices. I get to visit huge diabetes conferences and meet ups and I got to speak there with my own voice and talking about why language in diabetes care matters or why patients still are human, not just numbers, or why it is so important for people with diabetes to have other people with diabetes in their lives. I became a patient advocate. I am writing my own monthly column in Germany’s biggest diabetes related magazine. I am volunteering in helping newly diagnosed young adults straight after their diagnosis. And there is so much more. I can’t believe all of this was and still is happening because of my writing, because I am using my blog as my online voice, as personal diary and trash can.
I learnt that diabetes is something that makes people stronger and I want people with diabetes everywhere to know that nothing can ever stop them! I grew up over the years, with diabetes by my side. I wouldn’t say we’ve become friends, but we’re getting along, sitting in the same boat.
Over the last years the German diabetes community got bigger and bigger and I can proudly say that also a lot is changing in the health care system here. Best news of the summer: CGM (continuous glucose monitoring red.) systems are finally going to be covered by health insurance. This is a huge thing for German patients and their therapy and is truly amazing.
I feel well looked after by my healthcare team consisting of my diabetologist, diabetes consultant and psychologist and see all of them on a regular basis. I feel like society still does not see mental illnesses connected with diabetes as something important or very severe, so I try and talk about that as often and honest as I can, too.
After my diagnosis I first had little daily training sessions with my diabetes consultant. I saw her every day over the first two weeks and didn’t go to the hospital. It seems that diagnosis in Germany is different for everyone, depending on your age and how you are feeling at the time.
I hope that in the future I can empower others to live their lives with diabetes to full extend and can work with this topic even more!
If you want to write me, go ahead! I’d love to make new friends with type 1! Find me on Twitter or Instagram or write me on my blog!
Nederlandse vertaling:
De diagnose diabetes zet je wereld op zijn kop en soms opent het deuren naar een hele nieuwe wereld. Zo zie ik mijn verhaal.
Toen ik mijn diagnose type 1 diabetes kreeg in 2013 (ik was toen 22 jaar oud), stortte mijn hele wereld in. Ik was in de war, verdrietig en ik voelde me hulpeloos en alleen. Maar ik had geluk, want ik had al een vriendin met dezelfde aandoening en zij introduceerde mij onmiddellijk met de Duitse online diabetes community. Op dat moment was die nog redelijk klein, maar het hielp mij met mijn nieuwe leven, vooral via Twitter.
Ik ben Tine, 26 jaar en ik woon in Berlijn. Ik ben bezig met afstuderen en naast schrijven, verzamel ik platen.
Omdat ik altijd al dol was op schrijven, bloggen en social media en ik daarbij ook de enorme behoefte voelde om al mijn ervaringen met diabetes op te schrijven en het uit mijn hoofd te krijgen, begon ik twee weken na mijn diagnose met mijn blog www.icaneateverything.com Sindsdien is het mijn kleine ruimte op het internet, mijn persoonlijk dagboek, mijn vuilnisbak, mijn baby. En over de jaren heeft het zo veel deuren voor me geopend en me geholpen in mijn leven met diabetes, maar het heeft ook anderen geholpen.
Ik heb fantastische mensen ontmoet over de hele wereld, die net als ik zeven dagen per week met type 1 diabetes leven. Het heeft me enorm geholpen om met ze in contact te komen, ze vragen te stellen en er achter te komen dat ik niet de enige was met nachtelijke hypo’s. Ik krijg de mogelijkheid om door heel Europa te reizen en professionals te ontmoeten die oprecht mijn mening willen over hun producten en nieuwe apparaten. Ik mag naar enorme diabetes conferenties en meet-ups en ik mag daar mijn stem laten horen en ze laten weten dat het uit maakt hoe je tegen iemand met diabetes spreekt, dat we ook mensen zijn, geen cijfers en dat het heel belangrijk is dat iedereen met diabetes iemand anders in zijn leven heeft met diabetes. Ik werd een diabetes-advocate. Ik schrijf maandelijks een eigen column in Duitsland’s grootste diabetes magazine. Ik help vrijwillig nieuw gediagnosticeerde jongvolwassenen direct na hun diagnose en er is zo veel meer. Ik kan nog steeds niet geloven dat dit was alleen maar vanwege mijn schrijven is, omdat ik mijn blog gebruik als mijn online stem, als persoonlijk dagboek en vuilnisbak.
Ik heb geleerd dat diabetes iets is wat iemand sterker kan maken en ik wil dat iedereen met diabetes weet dat het ze nooit moet tegenhouden! Ik ben ouder geworden, met diabetes aan mijn zijde. Ik zou niet willen zeggen dat we vrienden zijn geworden, maar we kunnen door één deur.
De laatste jaren is de Duitse diabetes community enorm gegroeid en ik kan met trots vertellen dat er ook een hoop aan het veranderen is in het Duitse zorgstelsel. Het beste nieuws deze zomer: CGM (continue glucose monitoring red.) wordt eindelijk vergoed door de zorgverzekering. Dit betekent enorm veel voor de Duitse patiënten en hun therapie, het is echt geweldig.
Ik heb het idee dat er goed voor mij gezorgd wordt door mijn zorgverleners, die bestaat uit mijn diabetoloog, diabetes consultant en psycholoog, die ik ook regelmatig bezoek. Ik heb het gevoel dat de maatschappij mentale problemen door diabetes niet ziet als iets belangrijks of heel ergs, dus ik praat er over zo vaak ik kan, eerlijk gezegd.
Na mijn diagnose had ik eerst korte dagelijkse trainingen met mijn diabetes consultant. Ik zag haar elke dag, twee weken lang en ik ben niet in het ziekenhuis geweest. Het lijkt erop dat de diagnose bij iedereen in Duitsland anders verloopt, afhankelijk van je leeftijd en hoe je je voelt.
Ik hoop dat ik in de toekomst anderen kan stimuleren om het uiterste te halen uit hun leven met diabetes en dat ik nog meer met dit onderwerp kan doen!
Als je me een berichtje wilt sturen, graag! Ik vind het leuk om nieuwe vrienden te maken met type 1! Je vindt me op Twitter of Instagram of laat een berichtje achter op mijn blog!