Column Nora – Suikerkwartiertje

Ik studeer nu een half jaartje in Nijmegen. Ondertussen ben ik aardig gewend aan de nieuwe stad en universiteit, maar aan sommige verschillen kan ik nog lastig wennen.

Zo was in het prachtige Leiden altijd het welbekende Leids kwartiertje. Wanneer er stond dat je college om 13:00 uur begon, startte het college pas om 13:15 uur! Dit was dan wel weer riskant, want  voor belangrijke afspraken of tentamens gold het niet. Een aantal docenten vonden het onzin en gebruikten dat kwartiertje om nog even te benadrukken hoe belangrijk hun vak was.

Maar in Nijmegen doen ze hier niet aan. Daarnaast hebben ze geen ronde tijden wanneer de colleges beginnen, maar vage tijden zoals 8:45 uur waardoor ik nog steeds in de war raak. Ook ben ik soms te laat omdat mijn fiets kapot is, ik te lang onder de douche sta of omdat ik nog steeds verdwaal op de campus, maar vooral omdat ik mijn kwartiertje mis. Ik mis dat kwartiertje met heel mijn hart.

Eigenlijk zou het veel eerlijker zijn als er ook een suikerkwartiertje per dag bestaat. 15 minuten waarin wij als suikerpatiënten druivensuiker kunnen kopen, een nieuwe pomp kunnen zetten, ons suikerdagboekje bijhouden, etc. Gewoon even onze suikerchaos ordenen. Een paar minuten waarin de rest van de wereld van gezonde mensen even vastvriest waardoor wij even maximaal onze suikertijd kunnen benutten. Pakketje gebruikte Omnipods wegbrengen, een nieuw tasje voor je bloedsuikermeter kopen, druivensuiker eten omdat je toch wat te laag zat, je medicijnplank opruimen, noem al je suikeractiviteiten maar op.

Na dat kwartiertje sluiten we gewoon weer soepel aan bij de rest van de wereld. Dan gaan we door met ons werk of letten we goed op in college, maar soms hebben wij als diabetici even dat ene momentje nodig om even iets op orde te stellen: tijd waarvoor we niet betaald krijgen maar waar we wel veel in moeten investeren. Een suikerkwartiertje per dag lijkt mij daarom ook niet onrechtvaardig om te krijgen. Gewoon ergens rond het middaguur waarin de Spaanse bevolking de Siësta houdt, halen wij onze Suïksta. Maar nu ga ik stoppen want ik ben al een kwartier aan het soggen, zal het oude Leids kwartiertje wel zijn..

Zoete Smak, Nora