Column Lenneke – Dagcurves

Deze week is het weer hoog tijd voor een zevenpunts curve. Iets waar ik altijd naar uitkijk. NOT. Eens in de zoveel tijd spreek ik dat af met mijn diabetesverpleegkundige om mij scherp te houden. Het maakt mij bewust van de keuzes die ik maak. Daarnaast sta ik ’s ochtends geregeld op met een hyper. Nu is dat niet het grootste probleem, maar de ontbrekende gegevens van die avond ervoor wel. Ga dat maar verantwoorden. Shame on me.

Het is nogal confronterend om een aantal dagen een zevenpunter bij te houden. Ik weet dat het voor sommigen de normaalste zaak van de wereld is, maar ik check op een goede dag maximaal vier keer mijn glucosegehalte. Uiteraard wil ik de realiteit zo goed mogelijk weergeven, de gegevens worden immers naar het ziekenhuis doorgestuurd. Toch merk ik dat ik me in zo’n week zoveel mogelijk probeer te beheersen. Ik stippel de dagen uit die mij het meest schikken en daar zit nooit een weekenddag tussen, kan ik je vertellen. Daarnaast snoep ik minder en beweeg ik iets meer (om en nabij drie stappen). Ik probeer een slaapritme te creëren wat meer in het hokje “volwassenen” past. Wat voor mij inhoudt dat ik mijn bovengemiddeld aantal uren nachtrust en powernaps van het weekend niet doortrek naar de werkweek. Even een kleine kanttekening: ik werk onregelmatig, dat maakt het minder gênant.

Enfin, tot nu toe gaat het goed. Het is weliswaar dag drie, maar ik moet gemotiveerd blijven. Ik ben nog geen meetmoment vergeten en dat is al een flinke vooruitgang. Ik heb namelijk vaak moeite met het meetmoment twee uur na de maaltijd. Het zit niet in mijn systeem om dat bij te houden.

Nu ik een overzicht heb van een aantal dagen, vind ik het wel zo interessant om het zelf ook kritisch te bekijken. Ik ga jullie niet vermoeien met allemaal getalletjes. Wél zijn er twee dingen die mij opvallen aan de curves. Zo heb ik meer uitschieters naar beneden dan naar boven. Niet fijn, maar liever zo dan andersom. Een hypo vind ik makkelijker om “goed te praten” dan een hyper. Daarnaast heb ik geen vaste eetmomenten. Ik ontbijt, lunch en diner wanneer het uitkomt en bij honger natuurlijk. Ook iets om aan te werken, meer regelmaat.

Nog twee of drie dagen en ik ben er weer een tijdje vanaf. Dan blijft het wel zaak om het netjes bij te houden. Die strijd blijft.