Column Romy – ‘’ja schat, dat is nou een hypo!’’
Mijn vriend is iemand die niet kan stilzitten. Hij moet altijd iets doen. Veel dames zeggen “wees maar blij dat je zo’n man hebt. Die van mij doet niks!”. Ja, daar ben ik ook zeker blij om, maar soms is het ook knap lastig …
“Nee schat, je hoeft niet te helpen”, maar ondertussen … ”kun je héél even iets voor me vasthouden?”, ”Kun je héél even kijken wat mooier staat?”, ”Kun je nog één keer komen?”. ”Tuurlijk schat, ik kom er meteen aan!” zegt hij dan. Eigenlijk ben ik veel te moe van een dag werken en van alle hypo’s en hypers die voorbij zijn gekomen.
Afgelopen weekend werd hij wakker en schoot hij direct in zijn kluskleding. Zonder iets te eten of drinken ging hij aan het werk. Na een uurtje begon hij te trillen en te zweten… “ik moet iets hebben, ik voel me zo raar, voel jij dit nu wanneer je laag zit?”. ”Ja schat, dit noemen ze nou een hypo. Wat een vervelend gevoel hè? Dit heb ik minstens elke dag wel een keer.”
Hij werd moe, slap, en steeds een beetje chagrijniger … “Het klinkt niet zo lief, maar ik ben zo blij dat je dit een keer voelt. Nu weet je tenminste wat ik voel wanneer ik zeg dat ik laag zit en zul je beter snappen waarom ik vaak zo moe ben”. Dat hoop ik tenminste …
Gelukkig trok hij snel weer bij na een glas limonade en iets te eten, en hebben we vervolgens een gezellige dag gehad samen. En niet onbelangrijk: mijn vriend heeft zijn klus af kunnen maken!
ééndiabetes 