Mijn eerste weken met de pomp – Column Aniek

Al vanaf het begin dat ik hoorde dat ik diabetes type 1 heb (in maart 2017), was ik bezig met een pomp. Ik dacht dat het iets zou zijn voor later, als ik wat meer gewend was aan diabetes.

Als ik alles onder controle zou hebben en ik eerst een aantal jaren met de insulinepennen zou doen. Maar al bij de derde afspraak bij mijn diabetesverpleegkundige, vroeg ze of ik al eens over een pomp had nagedacht. Ja natuurlijk had ik dat! Ik was direct enthousiast! Ik begon me te oriënteren: welke pomp wil ik? Wat vind ik belangrijk? Wat voor soorten waren er eigenlijk allemaal beschikbaar? Best lastig, want wat vind je eigenlijk belangrijk aan een pomp, als je er nog nooit een hebt gehad? Daarna planden we het pompkeuzegesprek. Daar kon ik ze eens vasthouden, naast elkaar leggen en vergelijken. Ik koos voor de Accu-Chek Insight, omdat ik de afstandsbediening erg prettig vond. En ik de pomp dus niet telkens onder m’n kleren vandaan hoef te halen. Een paar weken later werd de pomp, inclusief twee uur durende uitleg door een aardige dame van Accu-Check, bij mij afgeleverd. En de maandag erop was het zover, ik zou de pomp gaan aansluiten!

Op 11 december ging ik samen met mijn vriend naar het ziekenhuis. Samen met de diabetesverpleegkundige oefende ik met aansluiten, ontluchten, naaldjes zetten en instellingen aanpassen. Ik was erg blij met mijn pomp en eigenlijk ging alles heel erg goed. Van de vaak op internet besproken dip, had ik eigenlijk geen last. En meteen waren de instellingen al aardig goed. Ik had dagelijks contact met het ziekenhuis en via Diasend konden ze de waarden van mijn pomp en FreeStyle Libre uitlezen. Het enige wat we nog deden was een beetje finetunen van mijn basaal, insulinegevoeligheid en KH ratio.

Voordat ik begon met de pomp maakte ik me het meeste druk om het slapen met een pomp aan me vast. Ik wist niet zo goed hoe ik dat nu precies moest gaan doen, want ik draag meestal geen pyjamabroek met zakken. En daarnaast draai ik ook best wel veel. Dus in de oefenperiode heb ik geoefend met de pomp los in bed en dat ging eigenlijk best wel goed. Toen ik eenmaal de pomp had, was ik eerst nog een beetje voorzichtig, maar de pomp gewoon los in bed beviel prima! Als het slangetje strak staat, dan word ik licht wakker om hem dichterbij te leggen en slaap dan weer lekker verder.

Het meest fijne van de pomp is toch denk ik dat je je basaal en instellingen op je lichaam kunt afstellen. Ook de koolhydraatratio en de insulinegevoeligheid kan per tijdsblok ingesteld worden. En als ik dan de boluscalculator (ook zoiets geniaals!) gebruik, wordt het advies aangepast naar het moment van de dag. Ik eet nu minder vaak tussendoortjes om een hypo te voorkomen. En als ik wat later eet dan gebruikelijk, verminder ik gewoon tijdelijk mijn basaal om die tijd te overbruggen. In de twee maanden dat ik nu de pomp gebruik, is het insulinegebruik door mijn basaal met 15% gedaald! Door de boluscalculator kan ik ook veel beter corrigeren voor een hogere/lagere waarde voordat ik ga eten of als ik een keer op een feestje ben.

Is er dan nu niets nadeligs aan de pomp? Nou niet echt wat mij betreft. Ik ben zeer enthousiast over de pomp, wat een uitvinding en wat een gaaf apparaatje! Als ik iets zou moeten noemen, is het wel even wennen dat er altijd iets aan je vast zit. Bijvoorbeeld met aan- en uitkleden, of als je half slaperig midden in de nacht naar de wc moet en even vergeten bent dat je dan die pomp aan je hebt hangen.