Naar de inhoud springen

Drama op de prikpoli – Donja

Het is nu al bijna 21 jaar een driemaandelijkse routine. Toch is en blijft het een uitstapje waar ik op z’n zachtst gezegd niet heel blij van word. Ik heb het over de bezoekjes aan de bloedafnamepoli. Ik denk zelf dat de momenten waar ik als kind in de houdgreep vastgehouden moest worden om een HbA1c te prikken de reden zijn dat ik nu nog steeds rillingen krijg als ik een bloedafname formulier voor mijn neus geschoven krijg.

Ik krijg vaak genoeg gekscherend de opmerking ‘Nou dan ben je wel wat gewend!’ en hoppa, de naald zit al in mijn arm. De laatste jaren is de opmerking meer richting ‘Vind je het spannend?’ gegaan omdat het blijkbaar zo duidelijk is dat ik het liefst mezelf verstop in de berging net zolang tot het lab gaat sluiten.

Zenuwachtig en onrustig tikkend met mijn benen zit ik in de wachtkamer. Ik heb mijn moeder maar meegesleept om mij nog enigszins van afleiding te voorzien. “Nummer 78 … nummer 79 …” NUMMER 80. De volle wachtkamer zal wel denken, arm kind. Laat voor het eerst een keer bloedprikken en dat terwijl het niks voorstelt. Ze moesten eens weten …

Ik loop de kamer binnen en zie een jonge vrouw die niet veel ouder zou zijn dan ik. Ik waarschuw haar maar alvast dat ik het verschrikkelijk vind en vraag om een babynaald. Blijkbaar doet dit minder pijn.

Mijn moeder staat naast mij, bepakt met m’n spullen en gebaart dat ik kalm moet doen. Ik hoor haar nog iets zeggen, ik zie haar ook iets zeggen maar het lijkt niet meer binnen te komen. Ik voel mezelf wegzakken en ik probeer duidelijk te maken dat ik een hypo heb. Maar het is al te laat. Het enige wat ik nu nog meekrijg is mijn moeder die in mijn enorme schooltas iets van Dextro probeert te vinden.

Langzaam kom ik weer bij. Ik lig achterover geklapt en het lab-meisje wappert nog steeds licht in paniek met mijn bloedafname formulier boven mijn hoofd en duwt een plastic bekertje in m’n handen. “Hier, ik heb limonadesiroop voor je gehaald. Maar je hebt me wel laten schrikken hoor! Het is mijn eerste dag hier …”

Volg Donja op Instagram