Terugblik naar Zanzibar – Amy

Jambo! Na een hele leuke tijd ben ik veilig terug aangekomen in Nederland. Een droom is uitgekomen, met verschillende ups and downs, maar ik heb het gedaan! Voor mijn studie ben ik namelijk vierenhalve maand op het eiland Zanzibar geweest. Helaas is niet alles helemaal verlopen zoals ik had gepland.

Probleem 1

Na een kleine 2 maanden begon ik lichtelijk in paniek te raken: ik begon aan mijn laatste rolletje dextro. Hoe was dit mogelijk? De hoeveelheid dextro die ik bij me had, stond gelijk aan de hoeveelheid die ik normaal verbruik in een heel jaar. Dit bewijst maar weer dat ik in Nederland veel makkelijker iets anders naar binnen werk dan dextro. De meerdere hypo’s per week die ik op Zanzibar had, speelden natuurlijk ook een rol. Helaas kennen ze op het eiland geen dextro, dus ik moest het nog een dikke twee weken overleven tot mijn ouders zouden komen. De hypo’s waar ik in deze periode mee te maken heb gekregen, heb ik voornamelijk opgelost met frisdrank en zuurtjes (de enige snoepjes waarover het winkeltje beschikte).

Probleem 2

Bij aankomst op Zanzibar heb ik helaas iets heel doms gedaan. Mijn FreeStyle Libre-sensoren heb ik door de stress, warmte en weinige uren slaap door de scanner laten gaan. Dit wordt natuurlijk niet voor niets afgeraden en het was wachten op problemen. Bij de eerste twee sensoren ging alles nog prima. Echter werkten de volgende sensoren maar een aantal dagen en ging ik dus terug over op ouderwets vingerprikken. Natuurlijk hoeft het niet te liggen aan mijn stommiteit, maar ik vind het wel erg toevallig..

Probleem 3

Torenhoge suikers die met geen mogelijkheid naar beneden te krijgen zijn. Gedurende mijn verblijf op Zanzibar werden dit er steeds meer. Lag het aan de hitte, het eten, mijn activiteiten of het feit dat ik binnenkort ongesteld moest worden? Wat deed ik fout? Hoge temperaturen hebben nog nooit echt problemen gegeven, dus dat leek  me niet de oorzaak. Het eten dat wij op het project kregen was wekelijks hetzelfde, wat inhield dat ook het aantal koolhydraten wekelijks gelijk was. Daarnaast bestonden de dagen uit activiteiten met gelijke inspanning. De eerste maanden gaven zowel het eten als de activiteiten geen problemen. Bovendien heeft mijn menstruatieperiode in Nederland vrijwel geen effect op mijn suiker, dus ook dat lijkt me sterk. Maar wat dan wel?! Als ik nu terugdenk aan deze tijd besef ik dat ik veel stress heb ervaren voor het eindproduct dat ik moest inleveren. Ook dat kan de oorzaak zijn geweest van mijn hoge suikers, maar ja, wat doe je er aan?

Al deze problemen leverden mij veel frustraties op, maar ze hebben mijn verblijf niet negatief beïnvloed. Een tekort aan dextro is natuurlijk niet ideaal, maar gelukkig zijn er genoeg zoetigheden te verkrijgen op deze wereld. Bovendien had ik mijn ouders vooraf al lief aangekeken of ze eventueel nog dextro wilden meenemen. Het gebruik van een sensor is erg fijn, maar natuurlijk niet noodzakelijk. En het behalen van de perfecte waarden is nou eenmaal niet altijd haalbaar. Er zijn zoveel factoren die van invloed kunnen zijn, dat heb ik al vaak genoeg gemerkt.  Ik heb de stap durven zetten ondanks de extra ballast van mijn diabetes en heb genoten van elk moment. Het normale leven kan weer van start gaan: vakantiewerk en studeren, met natuurlijk vaak terugdenken aan de liefste en leukste kinderen met wie ik heb mogen weken. Baadaye Zanzibar!