Diabetes, grenzen & reizen – een interview met Inge Verhagen

In een druk, luidruchtig en toch héél gezellig koffietentje heb ik afgesproken met Inge Verhagen, om te praten over haar boek: ‘Over de grens met diabetes’. Want waar ik meestal niet veel verder kom dan de trein tussen Maastricht en Utrecht reist Inge wél heel veel: over de hele wereld, zelfs. Volgens mij zijn er maar weinig continenten die ze níet gezien heeft. We drinken allebei een kopje thee – zij met gember, en ik zeg tegen de serveerster dat ze maar wat lekkers moet uitzoeken, want de theesmaaknamen zijn (zoals zo vaak tegenwoordig) nogal exotisch, net zoals de reizen van Inge.

Bijzondere mensen en bijzondere reizen

Inge heeft al 22 jaar diabetes type 1 en ze heeft één hele grote hobby: reizen maken. Van die hobby en vooral de ervaringen die ze ermee heeft, heeft ze zelfs haar werk kunnen maken: ze werkt in de Radboud Travel Clinic als verpleegkundige, speciaal voor bijzondere mensen die een reis willen maken. Het zijn allemaal mensen met ‘iets’ waardoor reizen maken niet zo vanzelfsprekend is: mensen die bepaalde medicatie gebruiken of mensen die chemotherapie of een transplantatie hebben ondergaan. Oók met type 1 is reizen niet altijd makkelijk en daar weet Inge alles vanaf. Als verpleegkundige wil ze ervoor zorgen dat iedereen goed en veilig kan reizen, ongeacht ziekte of handicap.

Van het kastje naar de muur

Voor mensen met type 1 zijn er in de voorbereiding namelijk al een boel moeilijkheden: ‘’wat er nu vaak gebeurt is dat mensen met diabetes een beetje van het kastje naar de muur gestuurd worden. De diabetesverpleegkundige stuurt patiënten naar de Travel Clinic, en wij sturen mensen naar de diabetesverpleegkundige als het om dingen gaat zoals ziekte op reis, grote hoogtes, of het bewaren van insuline.’’

Het was dus duidelijk tijd voor een oplossing, en die had Inge! Van haar reizen hield ze altijd dagboeken bij en nu had ze daar een ideale bestemming voor gevonden: ‘’ik hoorde dat veel mensen met diabetes het eng vinden om op reis te gaan en voor die mensen wilde ik iets betekenen. Ik bedacht om van mijn dagboekverhalen een boek maken, gecombineerd met tips en adviezen. Ik wil mensen laten zien dat je met diabetes écht hele mooie reizen kunt maken en tegelijkertijd een houvast geven met tips voor voorbereidingen en adviezen over wat te doen als je nu tóch ziek wordt of als er iets mis gaat.’’ Tegelijkertijd was het een mogelijkheid om iets te doen voor het goede doel: ‘’Ik wil ook geld ophalen voor onderzoek naar type 1 diabetes. Dat vind ik ook heel belangrijk!’’ De hele opbrengst van haar boek gaat naar de Stichting JDRF.

Olie en water

Type 1 diabetes en reizen is namelijk soms een lastige combinatie, vertelt Inge, maar het gáát wel: ‘’wat ik vooral hoor van anderen is dat reizen met type 1 net zoals het mengen van olie en water is. Het mengt eigenlijk niet. Als je uit je normale ritme gaat, kan je diabetes wat ontregeld raken en dat is wat je met reizen precies doet: ander eten, andere temperatuur, ander beweegpatroon, meer of minder stress, je gaat soms de hoogte in, je kan gekke ziektes oplopen. Alles heeft invloed op je bloedsuikerwaardes. En op vakantie is alles anders.’’

Dat heeft Inge zelf ook ervaren tijdens haar reizen: ze is wel eens erg ziek geworden en vond het eng als haar bloedsuikerwaardes in the middle of nowhere helemaal uit de bocht vlogen. Ook problemen met pompen of spuiten zijn op vakantie een grote bron van stress. Máár, vertelt Inge: ‘’Tegenwoordig ben ik over het algemeen banger voor olifanten, nijlpaarden en wilde dieren dan voor mijn diabetes.’’

Diabetes in ontwikkelingslanden

Inge heeft verschillende reizen gemaakt waarbij ze ook heeft gewerkt in ziekenhuizen. Dat vond ze het meest indrukwekkend: ‘’in Namibië greep het me heel erg aan omdat we daar veel bezig waren met diabeteszorg. Het verschil met de zorg in Nederland is zó groot en zó oneerlijk dat dat super indrukwekkend was. Het mooie was dat ik in Namibië wél mensen tegenkwam met type 1. Toen ik in Nepal, Vietnam en Pakistan werkte, was de zorg voor mensen met type 1 er níet of minimaal. Dus er is nog genoeg werk te doen … het is maar net waar je wieg gestaan heeft. In Namibië hebben we een meisje met type 1 onder onze hoede. Zij heeft geld om twee teststrips per week te gebruiken. Ze spuit 2 keer per dag langwerkende insuline en heeft geen diabetesverpleegkundige die haar dingen kan uitleggen. Gelukkig was er een patiënt van me in het Radboud die heel veel teststrips en een bloedsuikermeter heeft gedoneerd, dus die heb ik opgestuurd naar haar.’’

Ga erop uit!

En als je nu zélf op reis wil met diabetes heeft Inge een belangrijke tip: ‘’je moet er geen geheim van maken dat je diabetes hebt. Zeker niet als je alleen reist. En een ander belangrijk advies: koop het boek, want daar staat alles in wat je moet weten!’’

Daarnaast heeft Inge nog een belangrijk doel: van type 1 naar type géén: ‘’door middel van dit boek hoop ik dat we veel geld kunnen ophalen voor onderzoek naar type 1 diabetes. Een genezing zal misschien voor de volgende generatie zijn, maar ik hoop dat de ontwikkelingen van de afgelopen jaren zich kunnen voortzetten, zodat het in ieder geval steeds makkelijker wordt om met diabetes te leven.

Het boek?

We hebben van JDRF een exemplaar gekregen om te verloten! Wil je het boek: ‘Over de grens met diabetes’ winnen? Stuur een e-mail naar info@eendiabetes.nl onder vermelding van ‘winactie’ en wie weet komt het boek binnenkort jouw kant op!

Wil je er zelf eentje kopen? Dat kan! Het boek kost maar een tientje en de opbrengst gaat volledig naar het JDRF voor onderzoek naar type 1 diabetes. Je kunt het aanschaffen via de website van JDRF.