Een nieuw ziekenhuis en behandelteam – Aniek

Een tijd geleden ben ik verhuisd en na een paar maanden moest ik er toch echt aan geloven. Overstappen naar een ander ziekenhuis, ik hikte er al een hele tijd tegen aan en zag er erg tegenop. Ik heb nu (pas) anderhalf jaar diabetes en het behandelteam in het vorige ziekenhuis was echt heel erg fijn! Vooral met mijn diabetesverpleegkundige had ik een hele goede klik. Ze voelde heel goed aan wat mijn problemen waren en waar ze me wel bij kon sturen, en ook waar dat niet zo nodig was. Als ik dringende vragen/problemen had, kon ik op dezelfde dag nog een antwoord krijgen aan de telefoon. Dat vond ik allemaal erg prettig. Alleen was het ziekenhuis in Enschede 120 km van mijn nieuwe huis vandaan. Dus nadat ik goed en wel was opgestart met mijn pomp, moest ik toch maar over naar een ander ziekenhuis. Vooral met het oog op de logistiek en in geval van nood werd me aangeraden te switchen van ziekenhuis. Dit was eerst nogal een papierhandel en geregel met doorverwijzingen en brieven.

De eerste afspraak

Na een tijdje kreeg ik een uitnodiging voor een afspraak bij de internist. Ik was best zenuwachtig, het is fijn als je met deze mensen een klik hebt en als ze je goed begrijpen. Er zijn best veel belangrijke dingen die je met deze mensen bespreekt. En ook als het even niet zo goed gaat, is het fijn als je je op je gemak voelt om ook met hen je issues te bespreken.

Voor de afspraak werden de standaard dingen alvast afgehandeld door een assistente (gewicht, lengte en bloeddruk). Dat vond ik slim, in het vorige ziekenhuis deed de internist dat, die eigenlijk altijd al veel te druk is. Dus efficiënt als hij dit niet hoeft te doen. Hebben ze wat meer tijd voor hun patiënten!

Tijdens het gesprek gaf hij aan dat hij graag wilde dat ik een oogonderzoek liet doen, zodat ze over een paar jaar goed de resultaten met een “startmeting” kunnen vergelijken. Al is het na anderhalf jaar diabetes niet echt meer een startmeting natuurlijk. Daarnaast gaf hij aan dat hij het fijn vond om het voor de zekerheid te checken. Dit was ook voor het eerst voor mij en dus ging ik nieuwsgierig naar het ziekenhuis, met de bus. Gelukkig was alles in orde!

Nieuwe diabetesverpleegkundige

Twee weken later zou ik ook mijn nieuwe diabetesverpleegkundige ontmoeten, een aardige dame! Samen hebben we een akkoordverklaring voor vergoeding van de sensor ingevuld en zei ze me dat in dit ziekenhuis iedere patiënt een ketonenmeter heeft. Die werd dus ook besteld, en met een korte uitleg, was ik weer een apparaatje rijker. Er zijn dus toch wat verschillen tussen de aanpak en behandeling van diabetes tussen verschillende mensen en ziekenhuizen! Kortom, misschien duurt het even voordat ik me net zo op mijn gemak voel bij deze diabetes verpleegkundige als bij mijn vorige, maar een nieuwe, frisse blik en een andere aanpak kan ook heel nuttig zijn!