Feestdagen of vreetdagen?! – Suzanne

Joepie, de decembermaand is weer in volle gang! Al die feestdagen (inclusief de verjaardagen van onze dochter en ons allerliefste nichtje); ik houd er altijd van, ondanks alle hectiek. Enige minpuntje is alleen dat ik me deze maand qua voeding altijd net iets minder goed kan beheersen.

Allereerst omdat er werkelijk OVERAL om me heen bergen met (heerlijke!) koolhydraten liggen uitgestald, maar ook omdat ik het door de drukte lastig vind om veel tijd en energie in gezonde maaltijden te steken. Sowieso vind ik dat in de winter moeilijker dan in de zomer, omdat de dagen zo kort zijn en ik eigenlijk rond etenstijd al moe ben..

Gelukkig hebben we Sinterklaas dit jaar (nog) klein kunnen vieren, gewoon met z’n drietjes. Een vrij normale avond qua eten, alleen met een warme (suikervrije!) Chocomel erbij en een handje zelfgebakken kruidnoten. In grotere gezelschappen vind ik het veel moeilijker om me niet te buiten te gaan aan allerlei lekkers. Er staat dan toch altijd van alles op tafel en tussen het kletsen door eet ik vaak veel meer weg dan ik in de gaten heb. Zo ook op mijn werk. In een bedrijf waar bijna alleen maar vrouwen werken, is er altijd wel wat lekkers te snaaien rond deze tijd van het jaar, vooral zoetigheid. En oooh man, wat houd ik daar stiekem van! Ik probeer mezelf tevreden te stellen met een klein stukje pure chocola of een volkoren koekje, maar als je dat 5 keer per dag doet, ben je natuurlijk nog steeds niet echt gezond bezig, haha.

Kerst vind ik met mijn eigen familie qua eten nog het minst moeilijk. We zijn gelukkig allemaal bewuste eters, dus er staan ook allerlei lekkere dingen op tafel die ik zonder al teveel gedoe (lees: bloedsuikerpieken) kan eten. Een hoop groentehapjes, olijven, kaasjes en noten. Nu zijn wij qua eten niet echt een doorsnee familie denk ik. Mijn moeder is vegetariër, mijn oudste zus eet glutenvrij en mijn andere zus eet voornamelijk plantaardig en biologisch. Maar grappig genoeg kan iedereen gewoon van alles mee eten. We houden, omdat we zelf ook niet alles eten, veel rekening met elkaar en zijn dus allemaal heel creatief geworden in het verzinnen van vegetarische, glutenvrije, plantaardige gerechtjes zonder al teveel snelle koolhydraten. De mannen en kinderen in onze familie eten zonder mopperen gewoon alles mee. Heerlijk, zulke makkelijke eters!

Wat ik al jaren doe en wat ik er zeker in wil houden, is zowel op eerste als op Tweede Kerstdag een lange wandeling maken of een flink rondje hardlopen. Hierdoor voel ik me toch minder schuldig over de ongezonde dingen die ik eet én heeft mijn insuline een veel betere werking. Vooral na het ontbijt vind ik dit heel fijn. Mijn man verzorgt namelijk altijd de kerstontbijtjes en die zijn bepaald niet karig te noemen, haha.

De grootste uitdaging wordt dit jaar Oud & Nieuw en daarna moet het dan ook maar weer even klaar zijn en ga ik weer braaf koolhydraten tellen en 3 keer per week sporten. Normaal zijn we eigenlijk altijd op vakantie met Oud & Nieuw, maar dit jaar zijn we voor het eerst in jaren weer eens thuis. Grote kans dat we dan even naar mijn ouders gaan en laat mijn vader nou net een fantastische oliebollenbakker zijn. En mijn moeder maakt de lekkerste appelflappen, ook niet echt laag in koolhydraten helaas. En dan heb ik het nog niet eens over de wijn en champagne, die ongetwijfeld rijkelijk zullen vloeien. Dus: op 31 december ga ik niet al te streng zijn voor mezelf, maar ga ik gewoon genieten van een gezellige avond. 1 januari trek ik braaf mijn hardloopschoenen weer aan. Voor nu alvast een gelukkig, gezond, sportief nieuw jaar gewenst!