Update automodus Minimed 670G – Suzanne

Tijd voor weer een update! Inmiddels ben ik ruim een maand over op de Minimed 670G, waarvan 4 weken op de automodus. Ik zou willen dat ik nu een rooskleurig verhaal kon vertellen over hoe fantastisch het allemaal is, maar helaas. Het tegendeel blijkt in mijn geval waar.

Na bijna 3 jaar ontregeld te zijn vóór, tijdens en na mijn zwangerschap, had ik mijn bloedsuikerwaardes de laatste maanden eindelijk weer enigszins onder controle. Maar met de overstap naar de Minimed 670G mét sensor en in de automodus, ben ik eigenlijk weer helemaal terug bij af. Mijn waardes zijn nog nooit zo slecht geweest als nu, wat een teleurstelling.

Medtronic is heel behulpzaam, maar heeft helaas geen eenduidige verklaring of oplossing; ‘Geef het tijd’ is een veelgehoord advies. Ik had me voorgenomen minimaal 2 maanden in de automodus te blijven en dan de balans op te maken, maar ik vrees dat ik dat niet eens ga halen. Ik ben er klaar mee, wil het heft weer in eigen hand nemen en zélf bepalen wanneer en hoeveel ik wil corrigeren.

Een aantal persoonlijke nadelen van de Minimed 670G (in combinatie met sensor en in automodus) op een rijtje:

• De pomp is alleen nog maar getest met Novorapid, dus andere insulinesoorten worden afgeraden, terwijl ik net een paar maanden geleden naar volle tevredenheid was overgestapt op Fiasp.
• De sensorglucoses wijken in mijn geval extreem af van mijn bloedglucoses, waardoor de pomp niet doet wat hij zou moeten doen. Hij stopt al veel te vroeg met insuline afgeven en hij gaat pas veel te laat extra insuline toedienen, aangezien mijn bloedglucose altijd hoger ligt dan de sensorglucose (meestal een verschil van rond de 3). Ik word al weken wakker met een nuchtere waarde tussen de 8 en 11 (waar de sensor tussen de 6 en 7 aangeeft), terwijl die voorheen altijd tussen de 4 en 5 lag.
• Hoewel de sensor 1 week mee zou moeten gaan, is hij er al meerdere malen na een dag of 5 mee gestopt. En natuurlijk kan ik dan iedere keer Medtronic weer bellen, maar het irriteert me mateloos dat ik op deze manier nooit van de sensor op aan kan.
• In theorie zou je de sensor ook op andere plekke dan je buik kunnen dragen, maar voor het plakken van de eilandpleisters heb je dan altijd hulp nodig. Op mijn arm of bil kan ik er zelf bijvoorbeeld niet bij. Ik weiger echter mijn onafhankelijkheid weer op te geven en hiervoor altijd afhankelijk te zijn van anderen en dus blijft mijn buik de enige optie..
• De pomp vraagt zeer geregeld om kalibreren. Bij een nieuwe sensor is dat vaak om de 3 of 4 uur, ook midden in de nacht dus. En als je niet direct reageert, gaat er steeds vaker en steeds luider een alarm af. Dit geldt overigens voor alle alarmen: je moet DIRECT op ‘OK’ drukken (wat niet altijd mogelijk en ook niet per se noodzakelijk is), anders blijft hij afgaan.
• Kalibreren betekent gewoon weer vingerprikken.. Met de FreeStyle Libre deed ik dat eigenlijk nauwelijks nog, meestal alleen voor het slapen gaan of als er een aanleiding was (als ik ziek was of twijfelde aan de waarde van de FreeStyle Libre bijvoorbeeld). Het feit dat ik nu weer 4, 5, 6 of soms wel 7 keer per dag moet vingerprikken, vind ik toch een achteruitgang.
• Je basaal is in de automodus niet aan te passen, terwijl ík weet wat er komen gaat en de pomp niet. Soms is het dus wenselijk om mijn basaal wat te verhogen (bij lekker lang tafelen bijvoorbeeld), maar dat kun je alleen opvangen door vaker kleine bolussen toe te dienen. Wat dus betekent dat je vaker met je pomp in de weer bent.. Dual square bolus bestaat gewoon niet meer!
• Ook is het bolusadvies in de automodus niet aan te passen. Als je weet dat je na het eten bijvoorbeeld nog gaat sporten, moet je dus eigenlijk ‘liegen’ over het aantal koolhydraten dat je gaat eten. Terwijl ik door de dvk juist zo gedrild ben om niet de koolhydraten, maar de bolus aan te passen! En terecht in mijn ogen, anders heb je helemaal geen overzicht meer.
• Het uitlezen van de pomp is nog steeds een gedoe, het gaat eigenlijk nooit in 1 keer goed. Zeker met Apple-computers heb je ongeveer een persoonlijke hulplijn nodig. Lang leve de technische dienst van Medtronic :-(.
• De batterij van de pomp is een maat groter dan ik gewend was (wat overigens voor de hele pomp geldt als je hem vergelijkt met de Veo; niet fijn!) en hij gaat ook nog eens superkort mee. Ik doe er nu maximaal 2 weken mee, waar ik voorheen slechts 1 keer in de 6 tot 8 weken de batterij hoefde te vervangen.
• De sensor is zo fijngevoelig dat hij zeer geregeld de connectie met de pomp kwijt is. Ik kan mijn pomp bijvoorbeeld niet meer op mijn onderrug dragen (wat ik 13 jaar lang gedaan heb), maar moet hem nu aan mijn beha of in mijn broekzak dragen, anders verliest hij steeds de connectie.

Nu wil je tegenover al die nadelen natuurlijk ook een lijstje met voordelen, maar helaas, die kan ik niet bedenken.. Misschien kunnen andere gebruikers mij aanvullen voor een tegengeluid? Ik wil zo graag geloven in dit systeem!

Ik hoop niet dat ik nu mensen heb afgeschrikt. Dit zijn simpelweg MIJN ervaringen. Ik lees en hoor gelukkig ook veel positieve verhalen. Ik denk alleen dat ik het me allemaal iets te rooskleurig had voorgesteld. Misschien is het voor jou dé oplossing, misschien ook niet. Daar kom je alleen maar achter als je het probeert.

Voor mij geldt denk ik dat ik deze pomp wel blijf gebruiken, maar dan in de manuele modus en in combinatie met de FreeStyle Libre in plaats van de Guardian. En misschien, heel misschien, heb ik over een paar weken of maanden weer voldoende moed verzameld om het nogmaals te proberen. Want eerlijk is eerlijk, als dit systeem werkt zoals het bedacht is, lijkt het me de uitvinding van de eeuw en wil ik waarschijnlijk nooit meer zonder!

De meningen over de 670G zijn verdeeld! Lisanne is bijvoorbeeld wél hartstikke enthousiast. Heb jij ervaringen met de 670G die je wil delen? Laat een reactie achter op onze Facebook pagina of bekijk onze Instagram!