11 soorten hypo’s – Sanne

Hypo’s. De één heeft ze elke dag, de ander zelden. Wij hebben een overzicht gemaakt van verschillende soorten hypo’s.

De manische hypo

Ook wel de hysterische hypo genoemd. Alles is plotseling zó ontzettend grappig dat je gierend van het lachen van je stoel afrolt. Niemand weet eigenlijk wat er nou zo leuk was, maar omdat jij ook heel grappig bent op dat moment lachen ze maar mee. Een vicieuze cirkel is geboren: als anderen lachen, wordt alles plotseling nóg grappiger!

High functioning hypo

Je weet dat je een hypo hebt. Toch merk je er helemaal niets van én je omgeving ook niet (in tegenstelling tot nummer 8). Studeren, een 9 halen voor je wiskundetentamen, lopen met koffie in je hand terwijl je een wit shirt aan hebt zónder een vlek te maken, zinnige gesprekken voeren: alles lukt.

Washandjeshypo

Deze hypo komt aan. Hard ook. Het liefste zou je jezelf in een dekentje wikkelen en in foetushouding in een hoekje van de bank gaan liggen met een reep chocola terwijl je het bestaan van de wereld volledig ontkent. Ohja, je omgeving moet het vooral niet wagen om iets tegen je te zeggen, want dan komt er een hoop chagrijnig gemompel/geschreeuw uit de dekentjesburrito.

Aquariumhypo

Je bent je nog wel bewust van de omgeving, maar alles komt heel gedempt en gematigd binnen. Een beetje alsof je een soort goudvis in een aquarium bent. Als je moe bent en mensen om je heen maar blijven praten, kan de aquariumhypo je redding zijn. Blubblub.

De had-ik-een-hypo-dan-hypo

Vooral bekend voor mensen met een FSL. Je scant, ziet dat je een hypo hebt gehad, maar kan je totáál niet herinneren dat die hypo er daadwerkelijk geweest is. Ach, wat niet weet, wat niet deert toch?

De nachthypo

Nachthypos zijn een hele andere categorie hypo’s. Vaak is het niet eens de hypo zelf die het zo naar maakt, maar meer het feit dat je spaarzame, waardevolle nachtrust wordt verstoord. Koelkasten en keukenkastjes lopen het gevaar om ontdaan te worden van hun ingewanden tijdens deze hypo.

De rietjeshypo

De klassieke hypo, zo weggelopen uit de leerboeken, met trillen, hartkloppingen en zweten alsof je met 40 graden een berg hebt beklommen. Ook bij deze hypo lopen koelkasten en keukenkastjes ernstig gevaar.

De ik-heb-geen-hypo-hypo

Je weet het. Je hebt een hypo. Je omgeving maakt dat soms ook duidelijk. Maar nu komt het gewoon écht niet uit. Je hebt er geen zin in. Puf voor. Tijd voor. Je bent er klaar mee. Dus je negeert de hypo. En werpt iedereen die het waagt om te suggereren dat je iets moet eten een dodelijk blik toe. Waar bemoeien ze zich mee? Je hebt geen hypo, dat heb je toch gezegd?!

De hypo-toch-geen-hypo

Of een pseudohypo. Lijkt op een hypo, maar bij het meten is je bloedglucose boven de vier. In het kader van ‘van het leven genieten’ neem je toch maar wat chocola. Voor de zekerheid.

De hypoooooshithyper

Keukenkastjeshypo. Alles binnen handbereik ging erin en nu zit je te hoog. Kan je ook niets aan doen eigenlijk.

De hersenloze hypo.

Bij deze hypo verander je in een incapabel hoopje mens. Er komt niet heel veel zinnigs meer uit, keuzes maken lukt niet, lettertjes dansen de tango op je beeldscherm, je kunt gaan dwalen, dingen op de grond laten vallen of krijgt het – superbelangrijke – potje dextro niet open. De focus is ver te zoeken. Alsof met het dalen van je bloedglucose ook je herseninhoud spontaan is gedaald.