Diabetes is géén fulltime baan! – Anne

Om maar even met de deur in huis te vallen: ik word moe van het eindeloze gezeik dat diabetes zo’n zware, alles beperkende sluipmoordenaar is. Leven met diabetes wordt vaak beschreven als een fulltime baan, of zelfs als méér dan een fulltime baan. Ik snap waar die vergelijking vandaan komt. Het ís stom, het ís veel werk, het ís hartstikke klote en het gaat ook ‘s nachts door. De gemiddelde Nederlander onderschat dat absoluut. Dat ontken ik zeker niet. Maar toch vind ik het fulltime baan gezeik wat overdreven. Voor de gemiddelde type-1-er is het bij lange na geen fulltime baan. Ik kan althans geen fulltime baan én voltijd studie tegelijk doen, maar met diabetes lukt het me vooralsnog prima.

Dat wil niet zeggen dat het allemaal makkelijk is of dat het niks voorstelt. En er zijn zeker mensen voor wie het wél in de buurt komt van een fulltime baan, maar ik vind wel dat er iets fundamenteel fout is aan de beschrijving van diabetes als ontzettend zware ziekte. Diabetes wordt geassocieerd met allemaal stomme dingen: prikken, spuiten, amputaties, blindheid, fulltime baan, ziekenhuizen, enzovoort. Dat hoort er ook allemaal bij. Maar door de nadruk eindeloos op rampscenario’s, pijn en verdriet te leggen, wordt het er niet makkelijker op. Integendeel.

Ik weet dat ik een vrij zeldzaam soort ben, maar ik omschrijf diabetes liever niet zo. Ik hoop dat mijn toekomstige werkgevers, vrienden en familie dat ook niet doen. Ik hoop dat ze diabetes zien als een ziekte die ellendig irritant is, maar die je ook sterker maakt. Ik hoop dat ze mijn doorzettingsvermogen erin terugzien. Mijn enthousiasme, verantwoordelijkheid en passie. En mijn oneindige drive om de wereld een klein stukje beter te maken. Want ál die dingen, stuk voor stuk, zitten er ook in verstopt.

Disclaimer: alle mensen gaan op een andere manier met ziek zijn om, en dat is oké. Boos en verdrietig zijn is oké. Het heel zwaar vinden en wél beschouwen als fulltime baan is ook oké. De last die je ervan ondervindt, heeft alles te maken met je eigen beleving. Je hoeft je niet laten te vertellen ‘dat het wel meevalt’, want zo is het niet. Ook voor mij niet. Dit artikel beschrijft mijn persoonlijke ervaring met de kwestie. En dat is óók oké.