Zwangerschap – Romy

”Romy, zou je eens een blog willen schrijven over jouw bevindingen rondom je zwangerschap?” Onlangs kreeg ik deze vraag. Ik ben nu 22 weken zwanger en het is tot ongeveer drie weken geleden allemaal vrij goed gegaan. Mijn bloedsuikers waren niet perfect, maar ook niet dagelijks schrikbarend hoog of laag. De afgelopen drie weken wordt de uitdaging wat groter …

Bloedsuiker onder controle houden

“Je moet niet te streng zijn voor jezelf, maar wel je uiterste best blijven doen om zo stabiel mogelijk te zitten en hypers te voorkomen”, vertelde de gynaecoloog gisteren. Ook moet ik halve dagen gaan werken van haar, omdat het teveel wordt en mijn bloeddruk hierdoor te snel omhooggaat.

Ik heb dagelijks wel een piek tussen de 10 en 15. Een te hoge glucose beïnvloedt de groei van de baby en de vaten van de placenta verouderen sneller. Overcorrigeren op te hoge waardes is een reactie waardoor ik erna vaak in een hypo beland. En die schommelingen zijn nu juist zo slecht.

Het lastige is dat het bij mij uren duurt voordat ik na een hyper weer ‘zak’. Ik kan bijbolussen en mijn tijdelijke basaal verhogen, maar toch duurt het vaak wel vier tot zes uur voordat ik weer een normale waarde heb. Door de onstabiele suikers word ik snel moe en krijg ik nog meer hoofdpijn.

Moeilijkheden

Een werkdag en een vrije dag zijn heel verschillend. Op mijn vrije dag ben ik minder actief en pak ik vaak een rustmoment. Hierdoor heb ik meer insuline nodig dan op een werkdag. Extra rusten op het werk is meestal onmogelijk waardoor ik de hele dag in beweging ben en de insulinebehoefte lager is.

Sociale uitstapjes zijn lastig. Vaak ga je toch ergens lunchen of ‘s avonds gezellig uit eten, maar dit is nu niet te doen. Alles wat ik eet en drink, weeg ik af. Elke koolhydraat die ik eet of drink, tel ik. Thuis eten of een salade meenemen is dan toch het makkelijkste.

Behalve een te hoge bloeddruk en de schommelde suikers, wat de hele dag  door vervelende hoofdpijn veroorzaakt, mag ik niet klagen. Ik ben geen één keer echt heel misselijk geweest!

Werken

Mijn werk wordt wel zwaar. Ik werk in de kinderopvang en moet de hele dag bukken en kinderen tillen. Ik had van tevoren verwacht dat ik negen maanden lang thuis zou zitten wegens mijn diabetes naast de zwangerschap. Ik had het heftiger verwacht dan dat het de afgelopen tijd is geweest. Nu moeten toegeven op mijn werk dat het teveel wordt, vind ik lastig. Ik ben iemand die altijd doorgaat.

Buiten het feit dat ik zo langzamerhand een beetje op de rem moet gaan trappen, ben ik best een beetje trots op hoe ik het allemaal doe en volhoud. Zoals de diabetesverpleegkundige van tevoren al vertelde: het is een fulltime baan die je er even bij krijgt. Wat ben ik blij dat het dan tóch vrij goed gaat allemaal!

Wil je meer lezen over diabetes en zwangerschap? Klik hier!