Yes, december! – Sanne

November is diabetes awareness month. De hele maand wordt aandacht gevraagd voor diabetes via Instagram, televisie en andere media. En hoe blij ik ook ben met al die aandacht voor deze onderschatte kloteziekte, ben ik toch ontzettend opgelucht als het weer december is en al die aandacht over is.

Voor mij is het namelijk elke dag diabetesdag. Niet alleen is “alvleeskliertje” een van mijn meest gespeelde spelletjes, ook op mijn studie word ik elke dag wel even herinnerd aan diabetes. Voeg daar een aantal vrijwillige functies in het diabetesveld en een fantastisch bestuur aan toe en een leven vol diabetes lacht je toe.

Daarom kies ik er vaak bewust voor opdrachten zoals een scriptie of essays niet over diabetes te schrijven (alhoewel dat soms de meest makkelijke optie zou zijn), een apart Instagramaccount te hebben voor diabetes en eentje voor als ik even gedachteloos andere dingen wil zien (zoals kattenfilmpjes) en de TV als een razende ninja om te zappen zodra ik het deuntje PRIKKEN, METEN…. hoor (niets tegen dat spotje overigens, dat meisje vertelt het heel mooi).

Maar in de aanloop naar Wereld Diabetes dag kom je er niet onderuit. Diabetes is dan overal. Organisaties willen dingen van je. Je mening, je hulp, een foto. Kranten en online nieuws staan er vol mee. Er staan evenementen en afspraken gepland en er moeten mailtjes beantwoord worden. Hartstikke leuk, maar nu werd het me even teveel.

De dag na Wereld Diabetes dag ging mijn lichtje even uit. Ik moest uit het niets huilen op de fiets, ben toen ik thuis kwam uit college direct op mijn bed gaan liggen en viel binnen drie minuten in slaap om pas vier uur later weer wakker te worden. Op. Even klaar met diabetes. De rest van het weekend heb ik gevuld met niet-diabetes gerelateerde dingen. Blijkbaar was het even nodig.

Nee, ik vind diabetes awareness month hartstikke leuk en goed, maar ben toch blij dat het nu weer december is en ik elf maanden mag opladen voor de volgende!