Aandacht voor jongeren en jongvolwassenen?

Laatst kreeg ik een jaarverslag van een diabetesorganisatie binnen. Er stond in dat ze aankomend jaar “zeker meer aandacht zouden gaan besteden aan jongeren en jongvolwassenen met type 1 diabetes”. Zij zijn niet de enige. Het onderwerp jongeren en jongvolwassenen is booming. Vooral in combinatie met het woord “participatie”. Want als je als organisatie aan jongerenparticipatie doet, dan hoor je er hélémaal bij!

En dat irriteert me mateloos. Ik ben groot voorstander van jongerenparticipatie, maar regelmatig komt jongerenparticipatie niet goed van de grond. Organisaties slaan de plank geregeld mis als het op jongerenparticipatie aankomt. Niet zelden ben ik ergens geweest om zogenaamd mee te denken om vervolgens enkel met een hoop frustraties over hoe er vooral niet naar de aanwezige jonge mensen geluisterd was weg te gaan. In enkele gevallen was ík de jongerenparticipatie. Een soort halfbakken compromis voor het écht in gesprek gaan met jonge mensen met diabetes, want echt representatief voor die groep ben ik met mijn studie in de gezondheidszorg en bestuursfunctie bij de stichting niet.

Vaak komt jongerenparticipatie neer op het in de laatste fase presenteren van je project aan enkele jongeren, zodat je vervolgens van de daken kunt schreeuwen dat het project “vanuit jongeren” geïnitieerd is. De jongeren in kwestie zijn vaak niet zo enthousiast als de organisatie doet voorkomen en hun bijdrage bleef vaak beperkt tot het aanhoren van wat de organisatie van plan is.

Het is eeuwig zonde dat organisaties het moeilijk vinden om daadwerkelijk met jonge mensen in gesprek te gaan. Om hen actief voortrekker te laten zijn van een project in plaats van passieve luisteraars. Om hun mening volledig te waarderen en te gebruiken. Daar kunnen hele waardevolle projecten uit voortkomen, zoals het magazine waar we als stichting mee bezig zijn. Het Diabetesfonds gaf ons het vertrouwen dat we het zelf zouden regelen en dat is het meest waardevolle dat ze hadden kunnen doen. Het is nu écht een voor en door project.

Daarom zou ik graag een oproep willen doen aan de NDF, de DVN, het JDRF en het Diabetesfonds. Aan alle patiëntenorganisaties, overheden en gemeentes. Fondsen, stichtingen en commerciële instellingen die in aanraking komen met jonge mensen. Misschien zelfs aan verenigingen van zorgverleners. Zie ons! Hoor ons! Betrek ons bij je project en dan niet pas aan het einde, maar helemaal aan het begin. Als alle mensen die door het traject van studeren, promoveren en projectleiden hun creativiteit en passie voor de doelgroep volledig zijn kwijtgeraakt bij elkaar komen, laat ons erbij zitten. Laat ons de vergadering leiden en de plannen sturen. Geef ons inspraak- en vetorecht. Zie ons als volwaardige medeuitvoerders in plaats van een soort overbodig pronkstuk. Pas dan zullen je projecten écht iets toevoegen voor jongeren. Pas dan mag je trots van de daken roepen dat je aan jongerenparticipatie doet. Tot die tijd is het er niet. Geloof me, je mist nu echt iets.