Wat een fijne uitvinding! | Romy

Ik heb dat ding wat vervloekt! Soms moest ik moeite doen om er niet mee te gaan gooien. Sliep ik eindelijk, begon hij te trillen. Voelde ik het trillen niet, ging er een keihard alarm af. Nu heb ik hem niet meer en mis ik hem soms best een beetje …

Tijdens de periode dat ik zwanger wilde worden én gedurende mijn gehele zwangerschap had ik een sensor. Deze sensor zat gekoppeld aan mijn insulinepomp. Telkens wanneer ik laag dreigde te gaan zitten, of juist de lucht in schoot, begon mijn pomp te trillen of ging er een alarm af. Super fijn! Zo kun je nooit voor verrassingen komen te staan, en kun je de boel extra goed in de gaten houden. Niet heel onbelangrijk, zeker niet wanneer er een klein mensje in je buik begint te groeien. Om stabiel genoeg te raken om überhaupt zwanger te mogen worden was de sensor ook onmisbaar. Wat een fijne uitvinding!

Soms kon ik de sensor wel wat aandoen. Ik heb hem wat vervloekt. Dan zakte ik net in slaap, was eindelijk mijn buik rustig, voelde ik even geen rugpijn, ging mijn pomp trillen. Hup, klaarwakker. Eerst kwam dan de melding ‘alarm vóór laag’, een waarschuwing dat ik laag dreigde te gaan zitten. Ik drukte op oké, bevestigde dat ik het gelezen had, en draaide me weer om. Drie minuten later ging het alarm weer af. ‘Alarm bij laag’. Weer klaarwakker. Nu zat ik daadwerkelijk laag. Wel super fijn dat ik nu ongegeneerd een mars en glas limo naar binnen kon werken, maar toch had ik liever gewoon verder geslapen. Dit kon wel zo’n tien keer per nacht gebeuren …

Nu heb ik een hele gezonde, vrolijke en heerlijke zoon op de wereld gezet en dús geen recht meer op deze sensor. Nu moet ik gaan slapen zonder het ‘veilige’ idee dat er altijd een alarm af zal gaan wanneer het fout dreigt te gaan. Ik kan nu gewoon in een hypo raken zonder gewaarschuwd te worden. Best weer een beetje spannend. Zeker omdat ik, sinds de zwangerschap, de hypo’s een stuk minder voel. Vannacht zat ik de hele nacht op 15. Ik heb niets gemerkt. ‘s Ochtends voelde ik het pas … Het voelde alsof ik de hele nacht niet geslapen had! Dit had met de sensor niet snel kunnen gebeuren.

Het is fijn om weer te kunnen slapen zonder de hele nacht getril te voelen of alarmen te horen, maar het idee dat ik niet meer ‘in de gaten gehouden’ word is ook best wel een beetje spannend!

Op dit moment ben ik nog erg ontregeld. Het is het allemaal meer dan waard, ik wist niet dat ik zóveel van iemand kon houden. Mijn grafiek van bloedsuikerwaardes is nog één grote achtbaan. Het gaat werkelijk alle kanten op. Dus mensen die geen zin hebben om uren in de rij bij de Efteling te staan, kom gerust een ritje maken! 😁 #ikhebeenlangsnoeraanmijnpomp #gewoonop1.5meterafstand