Bang voor het ‘oude normaal’ | Minou

Net als iedereen op deze aardbol kijk ik reikhalzend uit naar het ‘oude normaal’. Ik wil weer vrij zijn om de dingen te doen waar ik het allermeest van hou: feestjes vieren, mensen ontmoeten en de wereld rondreizen. Het liefst al die dingen in combinatie. Maar het maakt me ook bang om aan het oude normaal te denken. Heel erg bang, zelfs.

Toen ik eind 2019 diabetes kreeg stond mijn wereld stil. Maar die van alle anderen zag er toen nog doodnormaal uit. Na enkele maanden durfde ik een beetje te experimenteren op diabetesgebied. Ik begon weer met sporten, dronk mijn eerste wijntjes en ging zelfs voor het eerst weer naar de club. Soms gingen die dingen goed, meestal gingen ze fout. Het hoort er allemaal bij als je leert te leven met diabetes. Ik vond langzaam mijn eigen weg. En toen, toen kwam corona. En toen stond niet alleen mijn wereld stil, maar iedereens wereld.

De eerste lockdown gebruikte ik om te verwerken wat er in de diagnoseperiode allemaal gebeurd was, om na te denken over mijn studieplannen en om een DIY Closed Loop systeem te bouwen. Wat dat betreft kwam het eigenlijk best wel ‘gelegen’, die lockdown. Ik heb de periode diabetes-wise goed benut. Het is niet leuk als het land op slot zit door een pandemie, maar er zijn ook voordelen aan de hele dag thuis zitten en bij je ouders wonen: je dagen hebben een fantastische structuur – helemaal vergeleken met het turbulente studentenleven 😉

Diabetes houdt van structuur. Diabetes gaat erg slecht op impulsiviteit en onvoorspelbaarheid. En dat maakt dat ik bang ben. Ik ben bang voor uitgaan, hypo’s krijgen omdat ik te hard dans in de club, ik ben bang dat mensen constant op mij gaan letten omdat ze bang zijn dat het verkeerd afloopt. Ik ben bang voor mijn eerste vakantie met diabetes. Ik ben bang om een hypo te krijgen in een mensenmassa, op het topje van een berg of op de bodem van de zee. Ik ben bang dat ik niet meer naar festivals durf, bang dat ik mijn telefoon, vrienden, insuline, pompbenodigdheden of al bovenstaande essentials kwijtraak/vergeet als ik ver van huis ben. Ik ben bang, omdat het onvoorspelbare deel van mijn leven waar ik zo van geniet, nog geen kennis met diabetes heeft gemaakt.