En dan, dan doen we een agressiebolus
Hoog, hoger, hoogst,
Mijn insuline lijkt wel water.
Ik weet niet hoe het komt,
Ik weet niet wat het doet later.
Eerst één bolus, en dan nog één,
Alle insuline het lichaam in,
Het liefste nu meteen.
Geduld raakt op, de pijlen gaan omhoog,
Ik weet dat ik geduld moet hebben,
Maar mijn mond die voelt zo droog.
Handen op de knop,
Ga ik dit nu echt doen?
Iets in mij zegt stop.
Woede, verdriet en frustratie nemen de overhand,
Die bloedglucose moet echt NU omlaag,
Alles moet daarvoor maar aan de kant.
Doelbewust dien ik het toe,
Een ware golf aan insuline.
Driedubbel het advies, ik voel me leeg en moe.
De frustratie zakt, ik voel me opgelucht.
Die hypo die gaat komen geeft niet,
Van verlichting slaak ik een zucht.
Soms gaan die bloedglucoses zonder reden gigantisch in de plus,
Luisteren ze niet, blijven ze daar koppig, moet je iets doen.
En dan, dan doen we een aggressiebolus.
ééndiabetes 