DiAlfabet
De A is van Alvleesklier, waar diabetes ontstaat
de B is van Bètacel, -reductie als resultaat
Verder lezen
Het leed dat CGM-vergoeding heet
De strijd om #cgmforall is nog niet ten einde. Sterker nog: het voelt alsof hij pas net begonnen is. Ik raak er langzaam maar zeker steeds gefrustreerder van. En ik weet vrij zeker dat ik bij lange na niet de enige ben. Dit is waarom.
Verder lezen
De kunst van het feestvieren
Bij mijn diagnose zei mijn diabetesverpleegkundige: ‘Je kunt alles nog doen nu je diabetes hebt!’, ‘Je kunt nog steeds alles eten, zolang je je koolhydraten maar telt!’ en: ‘Jij bent de baas over je diabetes, niet andersom!’. Het waren bemoedigende woorden. In de praktijk heb ik echter gemerkt dat ik geregeld een afweging moet maken tussen mijn ‘diabetesdoelen’ en andere – soms conflicterende – doelen (zie ook deze youtubevideo met psychologe Giesje Nefs).
Verder lezen
Hypers? Die heb ik niet! | Minou
Ik heb regelmatig hypo’s, maar nooit hypers. Hoe dat kan? Ik leg het je uit. Spoiler alert: het is minder chill dan je nu misschien denkt 😉
Verder lezen
De Magische Diabeteswereld
Als je T1D krijgt, weet je er binnen no-time alles van. Voor buitenstaanders blijft diabetes echter vaak één en al abracadabra. Het is alsof we in onze eigen Diabeteswereld leven! Een wereld die in sommige aspecten stiekem best wel op de magische toverwereld van Harry Potter lijkt…
Verder lezen
Bang voor het ‘oude normaal’ | Minou
Net als iedereen op deze aardbol kijk ik reikhalzend uit naar het ‘oude normaal’. Ik wil weer vrij zijn om de dingen te doen waar ik het allermeest van hou: feestjes vieren, mensen ontmoeten en de wereld rondreizen. Het liefst al die dingen in combinatie. Maar het maakt me ook bang om aan het oude normaal te denken. Heel erg bang, zelfs.
Doorgaan met het lezen van “Bang voor het ‘oude normaal’ | Minou”
Diabetes en perfectionisme: Als het nooit goed genoeg is | Minou
Enkele weken na mijn diagnose had ik een gesprek met een medisch psycholoog. Ik zei toen tegen haar: ‘Ik denk dat mijn perfectionisme nog wel eens een valkuil kan gaan worden’. Perfectionistisch ben ik immers altijd al geweest. Je zou kunnen zeggen dat het in de genen zit, want mijn beide ouders noemen zichzelf ook zo: ‘een perfectionist’.
Doorgaan met het lezen van “Diabetes en perfectionisme: Als het nooit goed genoeg is | Minou”