Lief persoon met diabetes,
Guttegut, wat was dit een jaar, gelukkig is 2020 bijna klaar. Het kan ook diabetes-wise alleen maar beter gaan, maar dan moeten we wel eerst het consensusdocument van de NDF verslaan.
Doorgaan met het lezen van “Met de groetjes van de Stichting eendiabetespiet!”
Geachte minister van Ark, beste Tamara,
Afgelopen zaterdag, op Wereld Diabetes Dag, besteedde u op LinkedIn aandacht aan deze klote aandoening.
Doorgaan met het lezen van “Ik leg het nog een keer uit!”
Pff, hoe doe je dat, geneeskunde studeren, vroeg Anne laatst tijdens een opdracht over diabetes en amputaties. Het oprechte antwoord blijf ik haar verschuldigd, maar ik zal kort toelichten hoe dat kan gaan, een gezondheidsopleiding volgen (en of je dan helpende wordt, of fysiotherapeut, verzorgende, dokter of verpleegkundige zal niet uitmaken). Constant moeten horen over diabetes en dan ook nog zelf diabetes hebben, dat kan lastig zijn.
Verder lezen
“Ben je wel eens een beetje zweterig en hongerig wakker geworden na een avond flink drinken?” Ze knikte. “Nou dan had je dus een hypo! Fijn toch dat je weet hoe dat voelt?”. Ze keken beide triomfantelijk over hun zojuist verworven inlevingsvermogen. Aan de ene kant een studente geneeskunde die later internist wil worden, aan de andere kant een internist die ons college had gegeven. Ik zat ertussen en wilde eigenlijk alleen maar heel hard in hun oren gillen dat ze helemaal niet weten hoe een hypo voelt. Een hypo is namelijk zoveel meer dan alleen een beetje trillerig zijn.
Verder lezen
Een blik op mijn telefoon vertelt me dat het 14.53 is. Ik zucht. Over 7 minuten heb ik een sollicitatiegesprek en mijn pomp begint net als een malle te alarmeren dat mijn bloedglucose te laag is. Waarom moet dat precies nu? Toen ik een kwartier ervoor wegfietste van huis zat ik nog op 8.3 mmol/l!
Verder lezen
Ik ben niet boos, maar wel heel erg teleurgesteld. En verdrietig. Okay, ik ben eigenlijk ook wel boos. Toen de NDF van de daken gilde dat er een nieuw consensusdocument (1) over CGM-vergoeding zou komen en dat ervoor gezorgd zou worden dat daarmee veel meer persoonsgerichte zorg mogelijk zou zijn had ik een heleboel hoop, maar met het openen van het PDF’je werd die hoop met de grond gelijk gemaakt. Het is er niet op vooruit gegaan. Het is alleen maar oneerlijker geworden. Ik voel me tevens in de steek gelaten door organisaties die in het belang van de mens met diabetes zouden moeten handelen. Die lijken er namelijk erg trots op te zijn. Doorgaan met het lezen van “Ernstig teleurgesteld”
Als een driftige peuter stamp ik door het huis. Het fruitvliegvangdoosje verban ik boos naar de garage (‘gadverdamme ik word echt heel misselijk van deze lucht’), familieleden snauw ik terloops toe dat ze echt even moeten ophouden met smakken/geluid maken/ademen (‘gewoon even niet doen, heel irritant’) en ik plof neer op de bank om alweer hersenloos door social media te scrollen en me te ergeren aan de mensen op TV, terwijl ik eigenlijk aan mijn scriptie had moeten werken. Het lijkt even of ik weer terug in de puberteit ben, maar in feite is mijn bloedglucose al dagen veel te hoog en niets werkt. En dat is te merken.
Doorgaan met het lezen van “Wanneer insuline net water lijkt”
Liegen mag niet, maar toch wordt het veel gedaan. Ook als het aankomt op diabetes. Vaak omdat het makkelijk is, de waarheid te ingewikkeld is of omdat het nou eenmaal een ingesleten gewoonte is. Soms omdat iemand zonder diabetes ooit bedacht heeft dat dat goed zou zijn. Welk van deze onjuistheden heb jij ooit te horen gekregen?
Verder lezen