Naar de inhoud springen

Auteur: Sanne

Sanne (1999) heeft een bachelor geneeskunde en studeert nu een jaar Global Health in Maastricht voor zij start met co-schappen. Ze is een enthousiaste ideeënbox die houdt van reizen, buiten zijn en thee drinken met vrienden. Ze is vreselijk slecht in stilzitten en is daarom altijd wel bezig met iets, vaak heeft dat iets met diabetes te maken. Ze heeft het ambitieuze plan om ooit de zorg te verbeteren. Sanne is secretaris in het bestuur van ééndiabetes en ze schrijft columns. Sanne heeft type 1 diabetes sinds haar vijftiende en gebruikt een Medtronic insulinepomp met CGM.

Wanneer insuline net water lijkt

Als een driftige peuter stamp ik door het huis. Het fruitvliegvangdoosje verban ik boos naar de garage (‘gadverdamme ik word echt heel misselijk van deze lucht’), familieleden snauw ik terloops toe dat ze echt even moeten ophouden met smakken/geluid maken/ademen (‘gewoon even niet doen, heel irritant’) en ik plof neer op de bank om alweer hersenloos door social media te scrollen en me te ergeren aan de mensen op TV, terwijl ik eigenlijk aan mijn scriptie had moeten werken. Het lijkt even of ik weer terug in de puberteit ben, maar in feite is mijn bloedglucose al dagen veel te hoog en niets werkt. En dat is te merken.

Doorgaan met het lezen van “Wanneer insuline net water lijkt”

6 leugens over diabetes

Liegen mag niet, maar toch wordt het veel gedaan. Ook als het aankomt op diabetes. Vaak omdat het makkelijk is, de waarheid te ingewikkeld is of omdat het nou eenmaal een ingesleten gewoonte is. Soms omdat iemand zonder diabetes ooit bedacht heeft dat dat goed zou zijn. Welk van deze onjuistheden heb jij ooit te horen gekregen?

Verder lezen

Nieuwe diabetestaal | Sanne

Met het krijgen van diabetes krijg je ook gelijk een heel mooi nieuw vocabulaire cadeau. Woorden waar je voorheen nog nooit van gehoord had (lancet, bolus, koolhydraat, hypo), behoren opeens tot je dagelijkse taalgebruik (behalve dan lancet, die zien we hooguit één keer per maand ;)). Ik heb nog wel wat ideeën voor het uitbreiden van het vocabulaire. Daarom deel ik graag mijn ideeën voor nieuwe diabetestaal. Van Dale, schrijven jullie mee?

Doorgaan met het lezen van “Nieuwe diabetestaal | Sanne”

The easy way out | Sanne

Diabetes en schoolopdrachten zijn goede vrienden. Zeer goede vrienden. Ooit schreef ik samen met een vriendinnetje mijn profielwerkstuk over type 1 diabetes, waarmee we een reis naar Singapore wonnen. Ook offerde ik me in het blok endocrinologie vrijwillig op om de casus over type 1 diabetes uit te werken en te presenteren (waarbij ik de gegeven casus in de prullenbak gooide en in plaats daarvan gewoon vertelde wat ik wilde dat deze aankomend zorgverleners zouden weten over type 1 diabetes). Lovende feedback van de tutor én studenten volgde. In hele drukke of inspiratieloze tijden is diabetes altijd een goed onderwerp voor een schoolopdracht.

Doorgaan met het lezen van “The easy way out | Sanne”

Vertellen over diabetes? | Sanne

“Ik moet dit soort dingen weten, want ik ben verpleegkundige”. Dat zei een studiegenootje toen ze erachter kwam dat ik diabetes heb. Waar ik een aantal jaar geleden nog aan iedereen vertelde dat ik diabetes had en wat ze konden doen in geval van nood, schiet dat er nu eigenlijk altijd bij in en komen mensen er pas achter als we een keer samen eten of wanneer ik, zoals nu was gebeurd, een hypo krijg waarbij ik even niet meer normaal kan functioneren.

Doorgaan met het lezen van “Vertellen over diabetes? | Sanne”

Aandacht voor jongeren en jongvolwassenen?

Laatst kreeg ik een jaarverslag van een diabetesorganisatie binnen. Er stond in dat ze aankomend jaar “zeker meer aandacht zouden gaan besteden aan jongeren en jongvolwassenen met type 1 diabetes”. Zij zijn niet de enige. Het onderwerp jongeren en jongvolwassenen is booming. Vooral in combinatie met het woord “participatie”. Want als je als organisatie aan jongerenparticipatie doet, dan hoor je er hélémaal bij!

Doorgaan met het lezen van “Aandacht voor jongeren en jongvolwassenen?”

Soms is het fijn als het zichtbaar is | Sanne

Laatst had ik een vervelende sensor. Hij zat er al drie dagen langer op dan de bedoeling was. Kwestie van even los halen, opladen en herstarten. In mijn ogen gaat een sensor mee zolang als hij het doet, niet zolang als Medtronic heeft bedacht dat hij het zou moeten doen. Er waren twee blaren ontstaan onder de tape en die deden behoorlijk zeer, hij liet langzaam los en hij gaf regelmatig aan dat de sensor geupdate werd, waardoor je tijdelijk geen sensorwaardes ziet. Genoeg redenen dus om de sensor eraf te halen.

Doorgaan met het lezen van “Soms is het fijn als het zichtbaar is | Sanne”

Lennie is stuk | Sanne

Lennie is stuk. Zijn leven hing al een tijdje aan een zijden draadje, maar toen ik iets te enthousiast met mijn rugzak langs een boom liep, brak het. Het zat eraan te komen, maar toch vind ik het heel jammer. Lennie is namelijk veel meer dan een leuke miniatuur leeuwenknuffel die mijn rugzak opvrolijkt. Lennie is een symbool. Maar nou is ‘ie dus stuk.

Doorgaan met het lezen van “Lennie is stuk | Sanne”

Als het even niet normaal is | Sanne

Met type 1 diabetes kan je bijna alles. Althans, dat is wat ze zeggen. Toch gaat dat ‘alles’ niet altijd zoals bij mensen zonder type 1. En dat is ook logisch. Er zijn zoveel factoren waar je rekening mee moet houden, zodat alles net een stukje meer denk- en planwerk is. Normaal gesproken vind ik dat niet erg. Als dat extra plannen is wat ik moet doen om een ‘normaal’ en leuk leven te leiden, dan vind ik dat prima. Maar het kan behoorlijk frustrerend zijn als dat je moeilijk gemaakt wordt door het systeem. En daarom ben ik nu even helemaal klaar met dat extra geregel en gedoe.

Doorgaan met het lezen van “Als het even niet normaal is | Sanne”