Iedereen heeft zo zijn dingetjes bij hypo’s en hypers en hoewel het natuurlijk heel vervelend kan zijn, levert het soms ook grappige momenten op. Niet per sé als ik hoog zit, want dan ben ik vaak prikkelbaar en niet vooruit te branden, maar als ik laag zit wordt ik erg dromerig, licht emotioneel en vooral enorm besluiteloos. Doorgaan met het lezen van “Column Câthy – Besluiteloze hypo’s”
Sinds mijn terugkomst uit Zuid-Afrika ben ik op zoek naar een baan. In tijden van crisis waarin meer dan 650.000 mensen werkloos zijn, is het vinden van een geschikte baan moeilijk. Speelt diabetes een rol in de baan die je misschien al hebt, of bij de baan die je hoopt te gaan krijgen? Voor mij in ieder geval wel. Doorgaan met het lezen van “Column Matthijs – Diabetes en werk”
Wat vliegt de tijd…Alweer vier jaar voorbij en dat betekent een nieuwe pomp uitzoeken! Fijn om te merken dat de diabetes industrie niet stil heeft gestaan. Er is genoeg keus. Maar ik ken mezelf, keuzes maken is niet mijn sterkste kant. Doorgaan met het lezen van “Column Matthijs – Draadloos of niet?”
Woensdag is het weer zover, mijn zoveel-maandelijkse controle staat op het programma. De DVK dit keer, in alle vroegte voor mij op en ik voor haar.
Doorgaan met het lezen van “Column Jasper – Controle in het ziekenhuis, gezellig!”
Na bijna 22 jaar met diabetes ben ik wel wat gewend en weet ik ook dat zodra ik de puzzels van mijn dagelijkse diabetes ritme heb opgelost, dit altijd tijdelijk is en ik eigenlijk nooit ben uitgepuzzeld.
Doorgaan met het lezen van “Column Câthy – De alcohol-puzzel”
Mijn pomp en ik zijn beste vrienden. Sinds hij (ik heb blijkbaar een mannelijke versie) in mijn leven is, voel ik me stukken prettiger en is hij altijd dichtbij, letterlijk want hij zit het liefste in mijn bh.
Doorgaan met het lezen van “Column Câthy – Beste vrienden”
Diabetes type 1 is een ziekte met vele gezichten, veel verschillende opvattingen en hierdoor ontstaan er veel misvattingen.
Doorgaan met het lezen van “Column Câthy – Misvattingen”
Mijn moeder had vorige week een opruimwoede en kwam daarbij mijn allereerste diabetes-dagboek tegen. We waren het er beide over eens dat deze absoluut niet weggegooid mocht worden, het is een stukje geschiedenis.
Doorgaan met het lezen van “Column Câthy – Eerste dagboek”