Ik ben niet het type dat geduldig wacht tot de afspraak met m’n dvk om inzicht te krijgen in m’n bloedglucosewaarden. Sterker nog: tot kort geleden had ik nog steeds m’n dvk geen toestemming gegeven om mee te kijken met m’n data. En eigenlijk vroeg ze er ook nooit om.
Lees verder ““Ik kan er niets zinnigs over zeggen” | Veerle”
Met type 1 diabetes kan je bijna alles. Althans, dat is wat ze zeggen. Toch gaat dat ‘alles’ niet altijd zoals bij mensen zonder type 1. En dat is ook logisch. Er zijn zoveel factoren waar je rekening mee moet houden, zodat alles net een stukje meer denk- en planwerk is. Normaal gesproken vind ik dat niet erg. Als dat extra plannen is wat ik moet doen om een ‘normaal’ en leuk leven te leiden, dan vind ik dat prima. Maar het kan behoorlijk frustrerend zijn als dat je moeilijk gemaakt wordt door het systeem. En daarom ben ik nu even helemaal klaar met dat extra geregel en gedoe.
Lees verder “Als het even niet normaal is | Sanne”
Ik ben eigenwijs. Ontzettend eigenwijs. Koppig zelfs. “Zelf doen” werd als peuter mijn levensmotto en met het later toegevoegde “zelf bepalen” is dat het tot op heden gebleven. Vrienden merken dikwijls op dat ik geen regels overtreed, maar “oprek” en de kinderarts vroeg standaard “hoe het met de eigenwijsheid ging”. Want laat diabetes nou net een aandoening zijn waar eigenwijze mensen met hart en ziel hun volledige eigenwijsheid in kunnen uitstorten.
Lees verder “Diabetes past wel bij me – Sanne”