Afgelopen vakantie stond ik op de zoveelste hete zomermiddag ijsjes te scheppen, toen er een mevrouw van een jaar of 30 voor de vitrine stond. Ik weet nog dat ze kort haar had, maar verdere uiterlijke details kan ik me totaal niet meer herinneren, Doorgaan met het lezen van “Column Anne – Een ode aan herkenning”
We zitten in haar vaste ‘afspreekkroeg’ vlakbij Amsterdam Centraal. Tegenover mij zit een vrolijke en enthousiaste vrouw. Wordt liever eigenlijk nog meisje genoemd. Het klikt goed en we kletsen lekker over onze levens met type 1. Doorgaan met het lezen van “Suikerlijers – Interview met Charlotte Hoogakker”
Het kan gek lopen. Ik sta in Zwolle bij een bijeenkomst van JDRF Nederland en daar kom ik iemand tegen waarmee ik een aantal jaar lang de begeleiding van het DVN Zomerkamp heb gedaan. Ik was verrast te horen dat hij overgestapt was naar een Omnipod, het zit namelijk als volgt: Doorgaan met het lezen van “Column Jasper – Het kan gek lopen”
We leven in een wereld vol geluiden. Apparaten met trillingen, alarmen en meldingen die op gepaste en ongepaste momenten afgaan. Doorgaan met het lezen van “Column Juliette – Jouw piep of de mijne?”
Beste jongen in de trein,
Ergens tussen Den Haag en Delft stapte je in de trein en je ging een rij verder, schuin tegenover mij zitten.
Doorgaan met het lezen van “Column Câthy – Beste jongen in de trein”
ééndiabetes 