Let op: dit stuk is niet geschreven voor mensen die niet houden van humor over diabetes! Ik neem mijn diabetes heel serieus, maar vind ook dat je er soms best om mag lachen om het allemaal een beetje te relativeren.
Heb je ooit wel eens een gesprek gehad met iemand over je diabetes, waarbij je dacht: hoe zou dit gesprek verlopen als je deze vraag aan iemand anders (zonder diabetes) zou stellen? Dan krijg je ongeveer dit:
(meer…)
‘Onderzoek laat zien dat mensen met diabetes type 1 gemiddeld even angstig zijn voor een ernstige hypo als voor blindheid of niercomplicaties. Een ernstige hypo heeft enorme impact op de persoon zelf, maar ook op gezinnen en relaties, dus het is niet gek dat je daar bang voor bent’ aldus prof. Dr. Frank Snoek (https://www.diabetestype1.nl/bibliotheek/dagelijks-leven/453-bang-zijn-voor-te-laag-zitten-hypo-angst).
Dat leerde ik vroeger op school tenminste altijd … Hoe meer kennis je vergaart, hoe slimmer je wordt en hoe beter je het hoofd kunt bieden aan allerlei complexe situaties. Voor een deel klopt dit denk ik wel, maar kennis kan je ook verlammen. Zo ervaar ik dat de laatste maanden in ieder geval wel.
(meer…)
Toen ik 14 jaar geleden de diagnose T1D kreeg, moest ik misschien nog wel het meeste wennen aan het vingerprikken. Man, wat irritant vond ik dat!
(meer…)Ieder jaar maak ik weer de afweging: ga ik wel of geen griepprik halen? Geen idee waarom ik er toch altijd weer even over nadenk (door de eeuwige discussies rondom de griepprik misschien?), want tot nu toe heb ik hem gewoon ieder jaar braaf gehaald. 14 keer dus inmiddels.
(meer…)
Echt, hoe vaak ik dit wel niet hoor van vriendinnen of vrouwelijke collega’s. Altijd als we ons even niet fit voelen of niet lekker in ons vel zitten, geven we onze hormonen de schuld. Maar zijn hormonen wel echt altijd de boosdoeners? En doen ze niet juist ook heel veel goeds voor ons en ons lijf?
(meer…)Januari .. Daar gaan we weer met het rondje goede voornemens. Best vermoeiend vind ik dat soms. In de eerste week van het jaar wordt me toch minstens 10 keer gevraagd wat mijn goede voornemens zijn en hoewel ik daar eigenlijk nooit echt aan deed, vraag ik er zelf ook heus wel eens naar. Blijkbaar is een nieuw jaar een moment van bezinning, maar zouden we niet ALTIJD ons beste beentje voor moeten zetten?
(meer…)Vandaag voor het eerst bij ‘mijn’ nieuwe internist geweest. Best wennen na 13 jaar bij dezelfde, in een ander, voor mij vertrouwd ziekenhuis. Een fijn mens overigens, mijn vorige internist. Betrokken, warm en zachtaardig, met veel vertrouwen in de patiënt en ruimte voor eigen inbreng. Maar niet een heel daadkrachtig iemand die me in niet mis te verstane woorden vertelde waar het op stond.
ééndiabetes 